Toen en nu

  • 1985/86: 1e officiele seizoen, (als Nedlloyd Vier)
  • 1992/93: Kampioen res. 4e klasse (Vijfde)
  • 1997/98: Nedlloyd Drie
  • 1998/99: sc ASV Arsenal zat.2
  • 1999/00: sc ASV Arsenal zat.1
  • 2001/02 - nu: sc ASV Arsenal vet.1

Ajax Nieuws

29 december 2006

The Greatest Goal?

Tsja, zo vlak voor het einde van het jaar: wat inspiratie voor het vervolg van ons seizoen in de eerste helft van 2007. Een schitterende goal van Bosnië tegen Denemarken.

Via: voetbal.blog.nl

12 december 2006

Uit de oude doos: 95/96 Real Madrid-Ajax

Citaat: "Ajax deklasseert de Koninklijke".

06 december 2006

Pipi Langkous

Ik werd via voetbal.blog.nl gewezen op dit schitterende filmpje: Eintracht Frankfurt fans uit bij Bröndby, die het stadion letterlijk doen beven op de maat van de Pipi Langkous tune.

05 december 2006

Ronaldinho, zijn 50 beste goals

20 minuten genieten van Ronaldinho!

28 november 2006

Nu gaan we punten pakken!


eric
Originally uploaded by asvarsenal.
Officieel Persbericht sc ASV Arsenal Veteranen 1

Eric Pestman, ook wel Peer genaamd, is officieel genezen verklaard. Met dank aan fysiotherapeute Cynthia Visser, die eerder al dit seizoen Lode Broekman begeleidde bij zijn revalidatie. Dit is een keerpunt, vanaf dit moment kijken we naar boven en naar het linkerrijtje.

sv Bijlmer - sc ASV Arsenal Veteranen 1 2-1 (0-1)

Het is een bijzonder seizoen, zowel binnen als buiten het veld. Goed voetbal (steeds 1 helft) zonder punten (steeds na de 2e helft) op verschillende locaties. Tegen sv Bijlmer speelden we al op onze 3e thuislocatie: Amsterdam Seref Spor (na Nedlloyd Valley en het Olympisch Stadion). De staat van onze eigen velden is erbarmelijk, het stadsdeel kenmerkt zich door veel woorden en geen daden, gelukkig kunnen we terecht bij deze club met een Turkse achterban zonder senioren op zaterdag. Zij spelen op Sportpark Riekerhaven, en daar hebben een aantal van ons flink wat herinneringen. Jeroen speelde bij KBV, Harry begon ooit bij Rivalen en ik speelde mijn 'eerste officiële wedstrijd ooit' met Blauw-Wit E5, tegen Rivalen (1973/74, een 0-2 nederlaag) op hetzelfde veld waar we vandaag acteren. Van Gaal zou zeggen: "De cirkel is rond".

Sv Bijlmer begon sterk aan het seizoen, maar is wat teruggevallen. We starten weer in een kerstboom, met Harry als piek, Ruben & Marcel in een vrije rol erachter, Raymond/Jeroen/Ruud op het middenveld, Paul/Ron/Jason/Rob erachter, ondergetekende op doel, Jason als wissel/grens en .... Henk als scheids (sinds Neck kortstondig afscheid heeft genomen van activiteiten binnen de lijnen vanwege zijn rotte knie). We zijn gelijkwaardig aan onze hoger geplaatste tegenstander en komen niet eens onverdiend op voorsprong. Ruben laat alles en iedereen achter zich, schiet vanaf links in de korte hoek (niet onhoudbaar), doelman duikt over de bal en we staan 1-0 voor, 'thuis'. Daarna gooien we het op de counter, met achterin flink wat mensen achter de bal. Zo houden we stand tot de rust, weinig balbezit maar zonder eigenlijk echt in gevaar te komen.

Het wordt eentonig, eigenlijk elke week hetzelfde patroon. Na rust zakken we flink in, ondanks alle goede bedoelingen. Binnen 5 minuten staan we 2-1 achter. Eerst duikt Lode over een houdbaar schot (1-1, kopie van de 1-0), bij een daaropvolgende corner slagen we er niet in de bal goed weg te werken en valt de bal voor de verkeerde voeten, Ron is kansloos op de doellijn 1-2 achter. Bijlmer wil nu doordrukken, maar Lode slaagt er nu wel in de schade te beperken. En als hij toch gepasseerd wordt, dan helpt het houtwerk een handje, tot twee maal toe. Geen goals meer tegen, wel verliezen we Ruud met een vervelende blessure als gevolg van een duel.

Het laatste kwartier is zo waar nog voor ons. We hebben het middenveld in handen, overigens zonder echt gevaarlijk te worden. Harry is nog het dichtst bij een goal als er een inzet van hem van de lijn moet worden gehaald. We ruiken een gelijkspel, maar slagen er niet in de 2-2 te maken. Het zou ook niet terecht zijn geweest, maar goed, een onverdiend gelijkspel is ook wel eens lekker.

De cijfertjes:
Doelpunt van de week: Ruben (1-0)
Man of the Match: 1. Jason, 2. Rob, 3. Jeroen
Blunder van de week: Lode
Toeschouwers van de week: Enno & Neck
Blessure van de week: Ruud

Speler van het jaar:
1. Ruben - 13
2. Harry - 10
3. Jeroen - 8 (+1)
4. Jason - 7 (+3)
5. Gerben - 5
6. Ruud, Ron, Laszlo - 3
9. Lode, Rob (+2) – 2
11. Marco -1

Topscorers:
1. Harry - 9
2. Ruben -5 (+1)
3. Jeroen - 3
4. Gerben, Marcel, Joop – 2
7. Jason - 1

Doelpunt van het jaar:
1. Harry 2-2 Kon.HFC uit
2. Jeroen 1-1 ZSGOWMS V1 uit
3. Marcel 4-4 SDW thuis

14 november 2006

Koninklijke HFC - sc ASV Arsenal Vet.1 5-3 (3-2)

Uit in Haarlem tegen de Koninklijke HFC, de oudste* voetbalclub van Nederland . De club is opgericht in 1879, *overigens na UD (1875) en HVV (1878) maar die starten eerst als cricketverenigingen. sc ASV Arsenal viert dit jaar het 50 jarig-jubileum, de oudste club waaruit de huidige vereniging is ontstaan (SMN, de voorloper van NSU'70) stamt uit 1911. De wedstrijd had vooraf nogal wat voeten in de aarde. Allereerst was er eerst helemaal geen wedstrijd vanwege een afgelast veld. Echter, de dame aan de telefoon bleef hoop geven door steeds een herkeuring over een uur aan te kondigen. Rond 12:30u klonk het verlossende bericht: "het gaat door". Merkwaardig genoeg volgde daarna nog een afgelastingsbericht dat via onze eigen kantine aan mij werd doorgegeven, hetgeen vervolgens gelukkig bij de Koninklijke werd tegengesproken.

Dan de gebruikelijke personeelsperikelen, iets waar we dit seizoen flink last van hebben. Na ons Olympisch Optreden (met een selectie 17 man) moesten we nu weer alle zeilen bijzetten om tot een elftal te komen, terwijl we toch een selectie van 22 man hebben. Hans, Joop, Gerben en Rob zijn (weer) geblesseerd, Marco zit in Drenthe, Ruud in Amstelveen, Eric in Katwijk, Jason en Laszlo haken allebei ziek af (enkele uren voor aanvang). Henk, Steef en Peer zijn langdurig uitgeschakeld. En zo hadden we er nog 10. Hierdoor kon Commando Paul van Heertum zijn comeback maken. Mooi, het applaus toen hij de kleedkamer binnenstapte. Paul is één van de oude garde die nog in de rode Campari-shirts heeft gespeeld (1985-1987, als Nedlloyd Vier, met Enno Majoor als grote inspirator). Mooie herinnering verder nog, een uitwedstrijd bij Zeeburgia begin jaren '90, waar hij, nadat hij een doodschop had uitgedeeld, de scheidsrechter dusdanig intimideerde dat de vrije trap buiten de zestien werd gegeven ("je geeft géén penalty, je geeft echt géén penalty").

De elf startten dit keer in de kerstboomvariant: Lode weer op goal, Neck, Duncan, Ron, Paul in de achterhoede, Raymond, Jeroen en Luciano op het middenveld, daarvoor Ruben en Marcel in een vrije rol en Harry als eenzame spits voorin. Joop is, tot de iets latere komst van Gerben & Co, onze volledige supporterschare. Een schril contrast met ons Olympisch Optreden. We hebben overigens nog nooit een punt behaald hier. De eerste 5 minuten zijn stormachtig (we hebben wind tegen). Een indraaiende Koninklijke-corner wordt bij de eerste paal door Raymond slechts verlengd, Luciano krijgt bij de tweede paal zijn voet niet goed onder de bal, een Koninklijke spits wel en het eerste kadootje is een feit: 1-0 achter. Dit duurt niet lang, vrijwel vanaf de aftrap zet Ruben Harry alleen voor de keeper. Die benut de kans koeltjes en we staan weer gelijk. OK, nu gaan we beginnen, toch? Nu zijn we wakker.

Nee. Bij één van de daarop volgende Koninklijke- aanvallen komt Lode onnodig zijn doel uit, wordt simpel omspeeld en de bal wordt in het lege doel geschoven, 2-1, kadootje nummer 2. Hierna hebben we het beste van het veldspel, de kerstboom-variant pakt goed uit. Marcel verricht veel verdedigend werk en Ruben is als een vis in het water in zijn vrije rol. Na een werkelijk schitterende rush waarbij meerdere Koninklijke verdedigers worden gedegradeerd tot toeschouwer, zet Ruben voor en rondt Harry koppend af, volgens het boekje, 2-2. 'Erop en erover' hangt in de lucht. De Koninklijke doelman krijgt het druk maar houdt stand. Ruben zet Paul nog een keer alleen voor de keeper, de lob gaat naast (zou een briljante come-back zijn geweest voor Paul). Tegen de verhouding in komen we weer op achterstand, weer uit een indraaiende corner, weer een kadootje. Twee spitsen kunnen onderling bepalen wie vanaf 5 meter volledig vrij en ongehinderd mag inkoppen, 3-2. Niet getreurd, weer in de achtervolging. Harry krijgt bij een voorzet een duw, gaat liggen en de foutloos fluitende thuisfluiter (het kan dus wél, eerlijkheid in een uitwedstrijd) geeft een strafschop. Marcel eigent zich de bal toe en ... ziet zijn inzet gestopt. De Koninklijke komt nog twee keer in de buurt van een verdubbeling van de voorsprong, Lode tikt een lob tegen de lat en een volgende kans wordt net overgeschoten. Zo staan we 3-2 achter bij rust, waar een gelijke stand terecht zou zijn geweest.

Na rust, wind mee, gaan we op zoek naar de 3e gelijkmaker. Marcel komt dichtbij als een vrije trap op de dwarsligger belandt. Uiteindelijk is het wederom Ruben die dit keer koppend Harry een niet te missen kans geeft, 3-3.Lang hangt een (terecht) gelijkspel in de lucht. Achterin staan Neck, Duncan, Ron en Paul hun mannetje, Jeroen sleurt op het middenveld en is een plaag voor de opbouw van de Koninklijke door steeds met kleine overtredingen de vaart eruit te halen, Raymond en Luciano werken naar behoren. Het supertrio voorin (Ruben, Harry, Marcel) betaalt wel de tol voor het harde werk waardoor de scherpte in de afwerking verdwijnt, maar verdedigend doen zij nog steeds hun werk. Lode houdt lang stand, door met een aantal goede reddingen de spitsen te frustreren. Echter, als weer een voorzet van de flanken vrij ingekopt kan worden, wordt hij na een goede reactie in tweede instantie geklopt, 4-3. De kracht om weer gelijk te maken ontbreekt. Bovendien blundert Lode door bij een makkelijk schot á la Bruce Grabbelaar de bal door zijn handen te laten schieten, 5-3, weer een kadootje.

Een nederlaag, niet onverwacht, maar achteraf had er meer ingezeten. Sowieso was dit één van onze beste wedstrijden, gezien gezien het aantal spelers wat (noodgedwongen) afwezig was.

De cijfertjes
;
Doelpunt van de week: Harry (2-2, vanwege de voorbereiding)
Voorzet van de week: Ruben (zie 'Doelpunt van de week')
Blunder van de week: Lode
Toeschouwers van de week: Kids v.d. Zee
Comeback van de week: Paul
Speler van de week: 1. Ruben, 2. Harry, 3. Jeroen

Speler van het jaar:
1. Ruben - 13 (+3)
2. Harry - 10 (+2)
3. Jeroen - 7 (+1)
4. Gerben - 5
5. Jason - 4
6. Ruud, Ron, Laszlo - 3
9. Lode – 2
10. Marco -1

Topscorers
1. Harry - 9 (+3)
2. Ruben -4
3. Jeroen - 3
4. Gerben, Marcel, Joop – 2
7. Jason - 1

Doelpunt van het jaar:
1. Harry 2-2 Kon.HFC uit
2. Jeroen 1-1 ZSGOWMS V1 uit
3. Marcel 4-4 SDW thuis

De stand:

09 november 2006

sc ASV Arsenal Vet 1 - JOS/Watergraafsmeer 1-5 (0-1)

4 november 2006.
Op die dag betrad sc ASV Arsenal Veteranen 1 de historische plek, waar nu al bijna 80 jaar (sinds de Olympische Spelen van 1928) topsport wordt bedreven. Die dag was dat niet anders. Van ons team en onder onze trouwe supporters hebben velen talloze wedstrijden bezocht in het Stadion, al dan niet in het bezit van een geldig toegangsbewijs. Zo maar wat persoonlijke eerste herinneringen uit de losse pols:

1974/75 Fc Amsterdam – Hibernians Malta 5-0
1976/7
7 Ajax-Feijenoord 2-0, Fc Amsterdam-Ajax 2-3 (Ajax kampioen)
1977/78 Nederland-België 1-0 (eerste keer Cruijff ‘live’)
1979/80 Ajax-Strassbourg 4-0, Ajax-Nottingham Forest 1-0
1982/83 Ajax-Celtic 1-1 (late gelijkmaker van McCluskey en Ajax lag er uit in de eerste ronde, terwijl ik zeker wist dat ze de Europa Cup I weer gingen winnen met Cruijff…)
1983/84 Ajax-Feijenoord 8-2
Etc.

Organisatorisch klopte het bijna allemaal, op een kaduke boot (busje met chauffeur Nourdin was een prima alternatief) en iets te zachte ballen na. Zo’n honderd toeschouwers hadden de moeite genomen om naar deze 6 punten-wedstrijd te komen kijken, beide ploegen hadden vooraf slechts één keer gewonnen. We spelen al jaren tegen JOS/Watergraafsmeer en daar heeft nog nooit een 0-0 tussen gezeten, het zijn altijd zeer doelpuntrijke ontmoetingen, zowel voor de competitie (bijvoorbeeld een 5-5 gelijkspel thuis en een 6-0 uitoverwinning in seizoen 2003/04) of voor de beker (een 7-5 zege uit in seizoen 2002/03). Bovendien is de derde helft ook altijd zeer geslaagd. Een prima tegenstander dus voor ons vandaag.

Het was overigens niet de eerste keer dat we op de heilige grond mochten vertoeven. Op zaterdag 26 mei 2001 speelden we (overigens nog als Zaterdag 1) vriendschappelijk tegen Old Oak FC (Engeland), hetgeen uiteindelijk een 2-6 nederlaag opleverde (na een 1-1 ruststand, schitterende gelijkmaker van Arne Jobben).

Spelers die dag: Lode, Ron, André, Peer, Enno, Harry, Eric, Neck, Ruben, Hans, Gerben, Luciano, Arne, Marco. Die middag speelde André Assink zijn afscheidswedstrijd en werd hij vervangen door zijn zoon Barry jr. Ruim 5 jaar later zijn uit dat team 5 mensen niet aanwezig: Enno (gestopt), Arne (gestopt), André (gestopt), Luciano (andere verplichtingen), Peer (geblesseerd). Neck fluit, Adrie vlagt (toen ook al trouwens). De selectie is t.o.v. 5 jaar geleden aangevuld met Jason, Duncan, Joop, Laszlo, Jeroen, Rob, Raymond, Marcel en Ruud. Opvallend veel geblesseerden van de laatste weken waren wonderbaarlijk weer ‘genezen’ (Lode, Marco, Hans, Gerben, Duncan).

We beginnen in stijl. Henne (nog steeds ‘Chico Lama’ genaamd na zijn uitsluiting tegen Fortius eind jaren ’80 (3-2 nederlaag) wegens een Rijkaard-Völler incident, met 8 wedstrijden schorsing voor Enno Majoor als gevolg (omdat hij onder die naam op het wedstrijdformulier stond)) zingt vooraf acapella het Wilhelmus, uit volle borst ondersteund door de spelers.

Het eerste deel van de wedstrijd is voor ons, punt. Er wordt goed gespeeld, Ruben en Marcel zijn een plaag voor hun backs, Joop en Harry werken hard in de spits. Jeroen en Ruud zijn de baas op het middenveld en achterin hoeven we ons eigenlijk geen zorgen te maken. Toch slagen we er niet in om op voorsprong te komen zoals wel vaker in dit seizoen hapert de afwerking. Ruben komt heel dicht bij de openingstreffer, juicht al, maar ziet zijn doelpoging buiten het bereik van iedereen op de paal belanden. En ja, dan kun je er op wachten dat de goal wel aan de andere kant valt, want ook verdedigend zit het niet mee dit seizoen. Bij één van de eerste echte aanvallen van JOS/Watergraafsmeer weet Roy Alson zich simpel in vrije positie te manoeuvreren. Zijn (niet onhoudbare) schot verdwijnt via de handen van Lode tegen het nylon, 0-1 achter na een half uur. De eerste grote wisseltruc vindt plaats, Hans, Gerben, Duncan, Laszlo en Marco komen in de ploeg. Vooral de laatste twee genoemden spelen een prima wedstrijd. Goed keeperswerk staat tot de rust onze gelijkmaker in de weg.

Na rust is het beeld eenzijdig. Wij hebben (veel) meer balbezit, JOS/Watergraafsmeer is (veel) gevaarlijker. Waar wij niet verder komen dan afstandschoten, bouwt JOS/Watergraafsmeer de voorsprong simpel uit naar 0-3 via goed uitgespeelde counters, waar we als verdediging geen antwoord op hadden. Onze aanvalsdrift stokt steeds op een meter of 20 van het vijandelijke doel. Gelukkig kunnen we het talrijke publiek in ieder geval ook een keer voor ons laten juichen. In de 82e minuut neemt Ruud een corner vanaf rechts, Ruben wurmt zich tussen enkele verdedigers door en ziet zijn harde werken beloond met een kopgoal, 1-3. Zijn plannetje om zijn aanstaand vaderschap te tonen door juichend met een speen door het Stadion te rennen, mislukt helaas jammerlijk. Heel even krijgen we een prikkel en een sprankje hoop op een beter resultaat, maar dit wordt snel de grond ingeboord. Een voorzet (?) van de rechtsbuiten dwarrelt van ver over Lode heen de verre hoek in en de marge is weer 3. Voor de talrijke toeschouwers een schitterende goal. Dat er uiteindelijk vlak voor tijd nóg een goal wordt gescoord door JOS/Watergraafsmeer was slechts interessant voor de statistieken en maakt de 1-5 einduitslag ietwat geflatteerd.

Na afloop is er een dubbel gevoel, waarbij de slechte teamprestatie even het humeur bepaalt, maar al snel wordt hier overheen gestapt en is de gedachte aan het mooie evenement belangrijker. Het is geweldig om een jongensdroom werkelijkheid te zien worden, omringd door jongens die je al kent uit de periode dat je die droom had, met daarbij langs de lijn een bonte verzameling van talrijke toeschouwers die allemaal iets met dit team hebben.

Het verslag geschreven door JOS is hier te vinden. Foto's zijn hier te vinden.

De cijfertjes;
Doelpunt van de week: Ronald van de Woude (JOS/Watergraafsmeer 1-4)
Voorzet van de week: Ruud (bij de 1-3 op Ruben)
Mislukt juichen van de week: Ruben
Toeschouwers van de week: Tsja, maak daar maar eens een goede keuze uit …
Goed om (weer) te zien, o.a.: Jesper, Appie, Henne, Moeder van Eric, Moeder van Lode, Moeder van Jeroen, Moeder van Marco (dank voor de foto’s), zus van Naomi, Hans Spigt, Willy en iedereen uit heden en verleden die er was maar hier nu niet genoemd wordt.
Stukke wasmachine van de week: Harry
Look-a-like van de week: de Robbie Williams van JOS/Watergraafsmeer
Opmerking van de week: Ma Broekman: “Zo Lode, dat was niet zo best hé jongen!?”
Speler van de week: 1. Laszlo, 2. Ruben, 3. Marco


Speler van het jaar:
1. Ruben -10

2. Harry - 8
3. Jeroen - 6
4. Gerben - 5

5. Jason - 4
6. Ruud, Ron, Laszlo - 3
9. Lode – 2
10. Marco -1

Topscorers
1. Harry - 6
2. Ruben -4
3. Jeroen - 3
4. Gerben, Marcel, Joop – 2
7. Jason - 1

Doelpunt van het jaar:
1. Jeroen 1-1 ZSGOWMS V1 uit
2. Marcel 4-4 SDW thuis
3.
Harry 3-5 ZSGOWMS V3 uit

De stand:

31 oktober 2006

ZSGOWMS Vet.3 - sc ASV Arsenal Vet.1 3-5 (0-2)

Voor de tweede keer dit seizoen op pad naar sportpark Ookmeer om de strijd aan te binden met ZSGOWMS. Dit keer tegen de Veteranen 3, een team wat later is toegevoegd aan onze afdeling. Ons vorige bezoek leverde een 5-2 nederlaag op tegen de Veteranen 1 (die overigens vorig seizoen kampioen in de 2e klasse waren geworden). Tegelijk met onze wedstrijd speelden zij tegen onze 'vrienden' van Real Sranang.

Er waren vooraf al diverse berichten over onze tegenstander verspreid, een team wat grotendeels bestaat uit portiers/uitsmijters, enkele freefighters en ex-profvoetballers. En meestal kunnen we juist met dat soort teams goed overweg. Vooralsnog stonden ze bij aanvang maar met 9 man. Enig uitstel werd afgesproken, maar rond kwart voor 3 trapten we toch af met twee man meer. Beide ploegen starten met 0 punten aan deze wedstrijd. Bij ons maakten Lode en Duncan hun opwachting weer na afwezigheid door blessures (beiden eigenlijk een week te vroeg). Zij werden in de achterhoede bijgestaan door de weer super fanatieke Neck, Ron als voorstopper en vaste invaller Laszlo op rechts. Luciano links op het middenveld, Jeroen en Marcel centraal, Marco op links. Voorin Harry en Joop.

Jason moest werken, Ruud was op pad met het gezin, Hans was geblesseerd (achillespees), Ruben was afwezig vanwege motorrijles (die vervolgens niet doorging), Rob was te laat en begon als wissel, Gerben pakte de vlag op. Verder o.a. nog langs de kant: Peer & Henk.

Het duurt best lang voordat het verschil in aantal spelers wordt uitgedrukt in een voorsprong. We zijn wel beter, maar scoren niet totdat de bal bij een aanval, na enkele combinaties, voor de linkervoet van Jeroen belandt. Hij benut deze kans, zijn derde goal in 5 wedstrijden terwijl hij meestal juist anderen laat scoren, 0-1. De voorsprong wordt verdubbeld als de weer hard werkende Joop alleen voor de keeper wordt gezet (geen buitenspel) en de doelman kansloos is op zijn inzet, 0-2. Dan verschijnen de ontbrekende spelers van ZSGOWMS en wordt ook in de wedstrijd het evenwicht hersteld. Lode moet tot 3x handelend optreden (afstandschoten en vrije trappen) en houdt zijn doel schoon. Ron speelt vandaag sterk als voorstopper, Neck is fysiek en verbaal ook zeer aanwezig. Beide partijen scoren niet meer, 0-2 voor bij rust. Marco is dan al (weer) geblesseerd uitgevallen en vervangen door Rob.

Ja, we weten dat een voorsprong bij rust geen garantie biedt voor een goede uitslag. Dit seizoen delven we steeds het onderspit in de tweede helft, zoals blijkt uit onderstaand overzicht.


Tegenstander1e helft2e helft
Real Sranang3-10-1
Kadoelen0-20-2
ZSGOWMS1-11-4
TOB2-21-3
SDW3-02-6


Voordeel van deze slechte reeks, met het debakel tegen SDW nog vers in het geheugen, is dat we in ieder geval weten dat we ook in de 2e helft aan de bak zullen moeten. Hoe anders zou het toch weer lopen ... ZSGOWMS begint sterk en we staan flink onder druk. De 1-2 is op zich logisch, maar wel weer erg schlemielig. Een corner wordt naar de 2e paal gekopt, Luciano kan slechts half wegwerken en de rebound wordt hard tegen de touwen gejaagd. Het wordt nog erger, als een buitenspelsituatie niet wordt afgefloten (tsja, uitwedstrijd ...), Lode vervolgens wordt omspeeld en Duncan dan zijn interceptie van de breedtepass naar de spits in het lege doel ziet verdwijnen, 2-2. De gifbeker is nog niet leeg, ook de 3-2 komt op de borden.

Dan laten we ons van de goede kant zien. Tegen SDW konden we het tij niet keren, vandaag slagen we daar wel in. En hoe. Harry zorgt ervoor dat we al vrij snel weer op gelijke hoogte staan, 3-3. Kort daarna krijgen we een vrije trap, links van het doel. Marcel doet zijn inmiddels (bij ons) bekende 'ik ga met links trappen'-act, om vervolgens met rechts de bal langs de muur en de doelman te jagen, 3-4. De mooiste goal volgt daarna. Op rechts hebben Rob en Laszlo zeeën van ruimte, wat meerdere malen tot goede combinaties leidt. Nu zet Rob voor en kopt Harry de bal met een fraaie boog over de doelman heen in de verste hoek, 3-5, een juweeltje. Vlak voor tijd maakt Harry er koeltjes 3-6 van, waarna de scheidsrechter het wel mooi vindt. Een hattrick van Harry, maar geen zuivere. De strikte voorwaarde hiervoor is dat de drie doelpunten in één helft gescoord worden zonder dat er een doelpunt van een andere speler tussendoor is gemaakt. Alleen in dat geval spreekt men van een 'officiële', 'echte', 'zuivere' of 'onvervalste' hattrick. Lekker belangrijk, we hebben de eerste officiële overwinning binnen (omdat de gestaakte wedstrijd tegen Real Sranang nog niet is uitgespeeld). Middag is compleet als Real Sranang een pak slaag krijgt van ZSGOWMS Vet 1.

De cijfertjes:
Doelpunt van de week: Harry 3-5
Voorzet van de week: Luciano (bij de 1-2)
Toeschouwer van de week: Henk Schouten (duimen voor zijn comeback)
Man of the match: 1. Ron, 2. Harry, 3. Lode
Deuntje van de week: Oh Johnny, zing een liedje voor mij alleen
80% fit van de week; Duncan

Speler van het jaar:
1. Ruben, Harry - 8
3. Jeroen - 6
4. Gerben - 5
5. Jason - 4
6. Ruud, Ron - 3
8. Lode - 2

Topscorers
1. Harry - 6
2. Ruben, Jeroen - 3
4. Gerben, Marcel, Joop – 2
7. Jason - 1

Doelpunt van het jaar:
1. Jeroen 1-1 ZSGOWMS V1 uit
2. Marcel 4-4 SDW thuis
3. Harry 3-5 ZSGOWMS V3 uit

De stand (nu iets rooskleuriger):

30 oktober 2006

Bericht op diverse sites over zaterdag a.s.

Website KNVB:



Website JOS/Watergraafsmeer: click hier

Website Olympisch Stadion: click hier

26 oktober 2006

25 oktober 2006

sc ASV Arsenal Vet 1 - asc SDW 5-6 (3-0)

Tsja. Laat ik nu eens niet beginnen met wie er allemaal wel en niet bij waren bij deze bizarre middag. We spelen sinds seizoen 1985/86 bij elkaar. En in al die jaren hebben we flink wat bijzondere wedstrijden meegemaakt. Soms trokken we aan het langste eind, soms kwamen we er een stuk bekaaider af. Een paar voorbeelden uit lang vervlogen tijden en van recentere datum;
  • 1987/88 - we beginnen enthousiast aan het seizoen en gaan al vrij vroeg op bezoek bij medekoploper Pancratius. 0-1 voor door een pingel van Hans. Na rust, wind tegen, komen we de middenlijn niet meer over. Kwartier voor tijd verandert Neck een schot van richting, 5 minuten voor tijd kopt Ron een voorzet achter Lode, 2-1 nederlaag.
  • St.Louis uit, begin jaren '90. Neck scoort 3x, 2x in eigen goal en 1x vanaf de middenlijn, 2-2 eindstand.
  • Iets dichterbij: 2001/02, kwartfinale KNVB-beker, uit tegen hoofdklasser KSJB. Zeldzaam partijdige scheidsrechter (bijvoorbeeld affluiten voor rust terwijl de bal nog onderweg naar het KSJB-doel is), maar hij kan niet voorkomen dat we goed mee blijven doen. Tot ver in de tweede helft staan we op 1-1 inclusief enkele ons onthouden strafschoppen, pas in het laatste kwartier wordt het verschil gemaakt en loopt de score op naar 4-2.
  • Nog een bekerwedstrijd: het debuut van Joop, uit tegen (toen nog) hoofdklasser SCW. Joop houdt de 0, zelf scoren we ook niet, strafschoppen zijn het vervolg. Wij missen er 2 zij 1, exit Bekertoernooi, terwijl er meer inzat.
Bij aanvang altijd nog nul punten, maar wel een stijgende lijn in veldspel. Vandaag zou wel eens de ommekeer kunnen zijn. Joop start op goal, Laslo, Gerben, Rob en Neck vormen de achterhoede, Marco, Jason, Jeroen en Raymond op het middenveld, Ruben, Eric en Harry in de spits (Marcel en Ron starten als wissels, Lode fluit, Adrie vlagt). SDW start zonder de neefjes van Cor Witschge, wij starten erg sterk. Na enkele goede kansen vindt Harry koppend het doel na een voorzet van Marcel, 1-0. En daar stoppen we niet. Uit een indraaiende corner van Jason kopt Ruben bij de tweede paal fraai binnen, 2-0. En dat wapen wordt nog een keer succesvol ingezet, dit keer vanaf de linkerkant. Marcel trapt de corner (indraaiend), Gerben staat bij de tweede paal en kopt alweer een corner binnen, 3-0. SDW kan hier weinig tegenover stellen, de achterhoede geeft weinig weg en als het echt gevaarlijk wordt, dan is Joop een forse sta in de weg (letterlijk en figuurlijk). Kansen op 4-0 (o.a. Ruben) worden niet benut doordat de SDW keeper een aantal goede reddingen verricht.

In de rust is de stemming in de kleedkamer euforisch (en toch ook nog wel terecht eerlijk gezegd, want we voetballen gewoon goed). Er wordt wel geroepen: "Let op, we zijn er nog niet", maar eerlijk gezegd wordt dat niet echt serieus opgepakt.

De achterhoede, waar Laszlo na rust in ontbreekt, wordt geheel overlopen, ook door minder steun op het middenveld. Binnen 5 minuten staat het al 3-2. En tsja, het is tenenkrommend om te zien hoe de wedstrijd kantelt. De 3-3 valt natuurlijk ook en dan lijkt SDW gas terug te nemen. Het gaat weer even gelijk op, maar als een aanval van SDW eindigt met een handsbal van Gerben kan er niets anders dan een penalty worden gegeven door de strak fluitende Lode. Die strafschop wordt benut en we staan gewoon 3-4 achter na een 3-0 voorsprong ...

Vrijwel meteen na deze domper staat het weer gelijk. De SDW keeper kan een hoge voorzet niet klemmen, Marcel mengt zich in het strijdgewoel, bemachtigt de bal maar staat met zijn rug naar het doel toe ... Een sluwe hakbal en het is 4-4. Bij deze stand besluit Raymond zijn mening over het wisselbeleid van Lode duidelijk te maken en hem te vellen met een gericht schot. Na een korte adempauze wordt de wedstrijd weer hervat. Toch mogen we niet lang blijven genieten van de gelijke stand, SDW scoort wederom en het staat 4-5. Acht minuten voor tijd rukt Ruben op vanaf links door het strafschopgebied van SDW, haalt de achterlijn en bereikt Jeroen, die de keeper kansloos laat in de verre hoek. 5-5, een kopie van hun pas-de-deux tegen ZSGOWMS uit.

Kort geleden waarschuwde ik nog voor het hobbelige veld in combinatie met een terugspeelbal. Het is dan wel geen terugspeelbal maar het schot van de SDW spits, twee minuten voor tijd, is zeker houdbaar. Joop verkijkt zich op de bal en deze hobbelt over zijn voet het doel in, tot ontsteltenis van alles wat ons team een warm hart toedraagt, 5-6. Dit maken we niet meer goed.

Na afloop is de sfeer in de kleerkamer bedrukt (wat een contrast met de situatie in de rust). Ongeloof overheerst, en ja, leg dit maar eens uit aan Martijn die in de rust wegging ...

De cijfertjes;
Doelpunt van de week: 4-4 Marcel
Voorzet van de week: 5-5 Ruben op Jeroen
Toeschouwers van de week: Arne en André
Blessure van de week: 1. Lode, 2. Gerben
Speler van de week: 1. Jeroen 2. Ruben, 3. Jason

Speler van het jaar:
1. Ruben - 8
2. Harry - 7
3. Jeroen - 6
5. Gerben - 5
6. Jason - 4
7. Ruud - 3

Topscorers
1. Ruben, Harry - 3
3. Jeroen, Gerben – 2
5. Jason, Joop, Marcel - 1

Doelpunt van het jaar
1. Jeroen 1-1 ZSGOWMS uit
2. Marcel 4-4 SDW thuis
3. Gerben 3-3 TOB thuis


Stand:

4 november in het Olympisch Stadion!!!

Op 4 november a.s. spelen we thuis tegen JOS/ Watergraafsmeer, om 14:30u. Deze wedstrijd zal in het Olympisch Stadion worden gespeeld, net zoals we ooit tegen Old Oak hebben gedaan (6-2 nederlaag, juni 2003).
Verzamelen: gewoon bij ASV Arsenal, kom op tijd. Per boot worden we naar het Olympiscch Stadion gebracht en na afloop weer via de dezelfde weg terug. Omkleden en 'horeca' speelt zich dus gewoon op ons eigen Nedlloyd Valley af.
Zorg voor flink wat supporters!

De 0-4 van zondag jl.

Wat de mooiste was? De tweede, top voorzet van Perez en erg knap afgemaakt door KJH.

23 oktober 2006

De zondag na de zaterdag maakte veel goed


Feijenoord-Ajax 0-4
(citaat)
Trainer Erwin Koeman zag Feyenoord nog nooit slecht spelen als zondag tegen Ajax. "We hebben voetballes gehad. We zijn op alle fronten compleet overklast'', constateerde hij na de nederlaag. "We mogen echt blij zijn met die uitslag. We hadden met veel meer moeten verliezen.''

19 oktober 2006

Keepers zijn anders ...

Zo langzamerhand hebben we aardig wat keepers in de selectie. Naast Lode heeft Joop flink wat wedstrijden tussen de palen gestaan. Dit seizoen hebben Harry en Gerben ook al de keepershandschoenen gedragen. In de beginfase van ons team (eind jaren '80) stonden Hans en El Neckie ook nog wel eens op doel, terwijl in recentere jaren ook André, Henk en Ruben incidenteel het doel verdedigden. Voor hen (en alle anderen) die tijd over hebben zijn deze sites aanraders: Goalkeepersaredifferent.com (Engelstalig) en Keepersunited (Nederlandstalig).

En ja, we zijn inderdaad 'anders'...

sc ASV Arsenal Vet 1 - rksv TOB 3-5 (2-2)


Sinds het begin van het seizoen beschikken we over een selectie van 21 man, die ook nog eens allemaal lid zijn. Klinkt als erg veel als er slechts 11 man opgesteld mogen worden (of 12 als we Erik Volmer met zijn status aparte mee kunnen laten spelen). Toch moesten we tegen Rooms Katholieke Sport Vereniging Trouw Ons Beginsel weer eens vissen in de poel met uitzendkrachten, aangezien de lijst met geblesseerden steeds langer wordt. Peer (ingescheurde enkelband), Henk (zweepslag in kuit), Lode (bijna zweepslag in kuit), Steef (kniebanden verrekt) en Duncan (gebroken teen) kregen gezelschap van Ruud (bovenbeenspierblessure). Marco (Drenthe), Jeroen (Sauerland) en Erik (Quick Boys) hadden andere verplichtingen. Laszlo (via Joop) en Jaap (via Ron) maakten de selectie voor vandaag vol en debuteren beiden in een officiële wedstrijd. Laszlo speelde al eens eerder mee tijdens het toernooi bij Sloterdijk.

Onze tegenstander TOB staat 2e, wij 2e van onderen (alleen JOS/Watergraafsmeer staat nog onder ons), we kunnen dus aan de bak. Sowieso is de zwaarte van de afdeling door de samenvoeging tot slechts 1 Eerste Klasse toegenomen en moeten we ons qua punten sprokkelen richten op wedstrijden tegen JOS/Watergraafsmeer, Kadoelen, Real Sranang, Overbos, SCW, Koninklijk HFC, met her en der een uitschieter tegen een koploper.

Net als Ajax (Stekelenburg, Gentenaar en Vermeer) ADO Den Haag (Postma, Wagenaar, Zwinkels) en Chelsea (Czeh, Cucini, John Terry) zijn we inmiddels al aan de derde keeper toe dit seizoen (in slechts 4 wedstrijden). Net als bij het Londense All Star team nemen veldspelers nu plaats tussen de palen. Vandaag trekt Harry het rode tenue aan, Gerben speelt laatste man met Rob als voorstopper. Laszlo op rechts, Neck op links. Jaap, Hans, Jason en Ron vormen het middenveld, Ruben en Joop de voorhoede. De bank wordt warmgehouden door Luciano, Raymond en Marcel, Lode fluit, Adrie vlagt.

We gaan goed van start en zijn gelijkwaardig aan TOB. Het spel golft op en neer. Als bij een aanval van onze kant Jason wordt vastgehouden in het strafschopgebied, kan Lode niets anders doen dan naar de stip wijzen. Ruben eist de bal op en benut de strafschop koeltjes links van de keeper, 1-0. Een vroege voorsprong, die we redelijk lang kunnen vasthouden, ook omdat we eindelijk eens wat geluk hebben. Zo tikt Harry de bal bij een afstandschot tegen de lat (naast de spreekwoordelijke engel) en kan Plaag Erik de daaropvolgende rebound vanaf 6 meter slechts richting de cornervlag schieten. Het gaat lang goed, totdat de ban uiteindelijk toch wordt gebroken: een voorzet vanaf rechts is lang onderweg, alle betrokken verdedigers zijn te laat en de 1-1 komt op het bord. Niet veel later speelt TOB een aanval prima uit en staat het 1-2. Toch is het verschil op de ranglijst niet zichtbaar op het veld. We hebben veel balbezit, krijgen kansen en krijgen voor rust loon naar werken. Twee van de opvallendste spelers van vanmiddag zingen gezamenlijk het duet, waarna de rest van het team kan jubelen. Laszlo zet voor vanaf rechts, Ruben kopt onhoudbaar binnen, 2-2. Aldus wordt de rust bereikt.

De thee wordt goed geluimd genuttigd. Harry merkt wel terecht op: “Vorige week stonden we op 1-1 in de rust en stokte de teller bij 5-2, dus we zijn er nog lang niet.” We komen goed de kleedkamer uit, houden het achterin dicht en maken het TOB een tijd best lastig. Dan fluit Lode voor een overtreding van Neck (gestrekt been) en wordt de toegekende vrije trap bij de 2e paal ingekopt, 2-3. Lang mag TOB niet genieten van hun voorsprong, want we komen snel weer op gelijke hoogte. Jason trapt met links vanaf rechts een corner indraaiend voor het doel, Gerben maakt zich los van de grond, springy richting de bal, maakt koppend contact met het leer, dat pas stopt als het gestuit is door het nylon van het doelnet, 3-3.

Toch delven we het onderspit. Slordigheden in de verdediging zijn ons tot twee keer toe fataal. Harry verricht nog enkele knappe reddingen, soms al in verslagen positie. Jason schiet nog een keer op de paal, maar in de stand van 3-5 komt geen verandering meer.

De cijfertjes;
Doelpunt van de week: 3-3 Gerben
Voorzet van de week: 2-2 Laszlo op Ruben
Toeschouwer van de week: Vriendin van Duncan
Plaag van de week: TOB-spits Erik
Opmerking van de week:”Kom dan gewoon eens recht op mij aflopen” (Gerben in gesprek met De Plaag, na weer een schermutseling)
Speler van de week: 1. Ruben 2. Jason, 3, Gerben 4. Harry

Speler van het jaar:
1. Harry - 7
2. Ruben - 6
3. Gerben, 5
4.Ruud, Jeroen, Jason - 3

Topscorers
1. Harry, Ruben - 2
3. Jason, Joop, Jeroen, Gerben – 1

Doelpunt van het jaar
1. Jeroen 1-1 ZSGOWMS uit
2. Gerben 3-3 TOB thuis
3. Ruben 2-2 TOB thuis

Stand

18 oktober 2006

Oranje: wijsheid op een tegel


Oranje op een tegel
Originally uploaded by asvarsenal.

16 oktober 2006

Ajax Goal van de week (14-10-06)

Voor het eerst dit seizoen naar de Arena en een prima avond gehad! Dit is de weekwinnaar ... De beuk van Urby Emanuelson, 3-2

13 oktober 2006

Kan de beste (?) overkomen...

Tsja, Nedlloyd Valley is ook een knollentuin. Pas op met terugspeelballen!

ZSGO/WMS - sc ASV Arsenal Vet 1 5-2 (1-1)

Na het geslaagde jubileumweekend (50 jaar sc ASV Arsenal) stond weer een competitiewedstrijd op het programma, uit tegen ZSGOWMS. In onze periode als Zaterdag Eén speelden we hier mooie wedstrijden tegen Oud F-Siders, nu spelen we tegen een gelijkwaardige ploeg. Vooraf weer de nodige personeelsperikelen. Duncan heeft een teen gebroken, Jason meldt telefonisch om 13.15u dat hij geblesseerd is (en niet had gedacht dat er gevoetbald zou worden gezien de weersomstandigheden, terecht),Steef is voorlopig uitgeschakeld, Lode is nog altijd door een zweep geslagen (net als Henk), Peer is gipsvrij, Raymond en Marco hebben andere verplichtingen, Hans komt later. Zo blijkt maar weer eens: een grote selectie is nodig...

Gerben start op goal (na zijn goede 2e helft tegen Kadoelen uit), Harry zakt per wedstrijd een linie en wordt laatste man, Ron voorstopper. Neck en Rob als backs. Ruben, Jeroen, Ruud en Luciano op het middenveld, Joop en Marcel voorin. Lode vlagt op 1 been. ZSGOWMS is de betere ploeg, vooral vanwege hun middenveld met enkele ex-1e elftal spelers. De 1-0 achterstand na een kwartier is terecht, maar niet onoverkomelijk. We komen beter in de wedstrijd, mede door de komst van Hans en dit wordt beloond. Een aanval uit het boekje. Neck speelt Jeroen aan, die stuurt Ruben op pad om vervolgens na een knappe actie de bal op een presenteerblaadje terug te krijgen. Jeroen benut de kans koeltjes en het is 1-1. En dan kantelt de wedstrijd en zijn wij de betere ploeg,met meer balbezit en enkele schietkansen. Geen goals meer, ruststand 1-1.

We beginnen de 2e helft met het gevoel dat we punten kunnen gaan pakken. Dit wordt echter de grond in geboord, als de verder goed fluitende scheidsrechter een overduidelijke buitenspelgoal (3 man!) goedkeurt, tot grote woede van vooral Lode (commentaar na afloop: "Ik kan niet tegen onrecht"). Kort daarop volgt een goal waar niets op af te dingen valt, 3-1. We geven niet op. Als Joop in een onmogelijke situatie op knappe wijze zijn eerste goal van het seizoen laat aanteken (3-2) is alles weer open. We hebben genoeg kansen op de gelijkmaker, maar de ZSGOWMS doelman staat steeds in de weg. We vallen aan, ZSGOWMS countert. pasfoto LucianoDat moet een keer fout gaan. Luciano wordt voorbijgelopen en moet een overtreding maken om de 4-2 te voorkomen. Dit lukt slechts tijdelijk, de toegekende vrije trap wordt benut, 4-2. Komt ook omdat invaller-doelman Gerben de muur wat alternatief had opgesteld (commentaar Harry: "Ik kan de cornervlag al vastpakken en nog moet ik opschuiven"). Nog geven we niet op: Ruben stevent alleen op de keeper af op weg naar de 4-3 en wordt onterecht afgefloten (nooit buitenspel!). De 5-2 is weer puur alleen voor de statistieken.

Weer een nederlaag, nog altijd nul punten. Maar wel eentje met positieve kanttekeningen. Het is weer geflatteerd, we waren gelijkwaardig (en beter in sommige delen van de wedstrijd), we hebben veel kansen gehad (dan maakt een ervaren doelman het verschil en missen we wat geluk), we hebben geknokt voor en niet gescholden op elkaar. We wisten dat het een moeilijk seizoen zou worden door de samenvoeging van de toppers uit de 1e Klasse A en B, voeg daar dan nog eens de blessuregolf aan toe. Iedereen die straks uit de ziekenboeg terugkeert, voegt iets toe aan het team. Punten gaan geheid komen, ik twijfel niet aan een omslag, vroeg of laat.

De cijfertjes;
Doelpunt van de week: 1-1 Jeroen (vanwege de opbouw)
Voorzet van de week: 1-1 Ruben
Doorzetter van de week: Joop, bij de 3-2.
Toeschouwers van de week: Carla & Esther (ik kan niet kiezen)
Blessure van de week: Duncan
Speler van de week: 1. Jeroen, 2. Harry, 3. Ruben

Stand








Speler van het jaar
:
pasfoto Harry Scheffer1. Harry - 6
2. Gerben, Ruud, Jeroen - 3
4. Ruben - 2

Topscorers
1. Harry - 2
2. Jason, Joop, Jeroen - 1

06 oktober 2006

Altijd schieten van afstand...

In het 'verleden' slaagden Roberto en Marcel er regelmatig in om vanaf de middenlin te scoren, soms zelf vanaf de aftrap. Helemaal mooi als het net na een tegengoal gebeurt. Zo, die moesten we maar eens tellen, we staan weer gelijk. Legendarisch is de tegengoal die we uit tegen Watergraafsmeer kregen (1993/94). 2-0 achter bij rust, alleen bij winst hielden we nog kans op het kampioenschap. Na een donderspeech de wei weer in en ... vanaf de aftrap wordt de bal over Lode heen geschoten die te ver voor zijn goal staat.
In de recente wedstrijd Liverpool-Newcastle deed Xabi Alonso het nog even vanaf een meter of 10 achter de middenlijn!

05 oktober 2006

Aandacht voor ons team op de KNVB-website

De KNVB heeft een initiatief "Wat doe jij om voetbal leuk te houden?". In dat kader werd ik benaderd via 'de voorzitter' en een kennis van mij bij de KNVB om wat ruchtbaarheid te geven aan de plaats van Erik Volmer in ons team. En ja, het is (enigszins) verkort geplaatst.

04 oktober 2006

De nieuwe stand

01 oktober 2006

sv Kadoelen - sc ASV Arsenal Veteranen 1 4-0 (2-0)

Kadoelen, onze eerste uitwedstrijd. Het woord 'Kadoelen', dat men ook op andere plaatsen in Holland aantreft als naam van een gehucht, is afkomstig van 'Quaad Dolen'. En dat is een heel erg oude omschrijving van het feit, dat het ergens moeilijk toeven is.

En dat zou blijken. Vorig seizoen hielden we elkaar mooi in evenwicht: winst in de KNVB-beker voorronde, verlies (thuis) en winst (uit) in de competitie en op hun eigen toernooi verloren wij (niet alleen van hun, we scoorden die dag niet eens 1x in 3 wedstrijden).

Vandaag starten we zonder Peer (nog altijd geblesseerd na de schoppartij tegen Real Sranang), Ruud, Jason, Steef, Marco, Henk en Luciano. Ron en Neck spelen voor het eerst mee, Duncan is wat later. Gerben start als laatste man met Ron, Neck en Raymond om zich heen, Ruben en Marcel zijn opkomende middenvelders, Jeroen en Hans spelen centraal, Joop en Harry vormen de voorhoede. Bij Kadoelen moet Leo met gemengde gevoelens de wedstrijd vanaf de zijlijn bekijken. Barry Assink vlagt aan onze kant.

Al vroeg in de wedstrijd komt Joop oog in oog met de Kadoelen-doelman, zijn schot met links wordt geblokt. Dichterbij een goal zouden we de komende 88 minuten niet komen ... We zijn gelijkwaardig, alleen Kadoelen is koelbloediger in de afronding. Na slordig uitverdedigen volgt balverlies op het middenveld en wordt er slim gebruik gemaakt van het feit dat Lode te ver voor zijn goal staat, 1-0. De 2-0 komt op het scorebord als een vrije trap langs iedereen zeilt behalve een Kadoelenspeler bij de 2e paal. Hierna wordt het allemaal wat grimmiger. Beide ploegen krijgen nog kansen, maar de doelmannen geven geen krimp. Zonder verdere kleurscheuren wordt de rust bereikt.

Lode moet zich geblesseerd (kuitspier) laten vervangen, Gerben neemt zijn plek in, Duncan wordt laatste man. Harry wisselt van plek met Marcel, in de hoop dat we voorin een spaarzame kans kunnen benutten. Na rust is het spelbeeld heel overzichtelijk: wij vallen aan, Kadoelen countert. Wij hebben meer balbezit, Kadoelen is gevaarlijker. Gerben keept echter minstens zo goed als Lode en houdt zijn doel schoon, ondanks een rommelige verdediging. Op het middenveld hebben Jeroen en Hans het moeilijk, voorin slagen we er ook niet in een bres te slaan in de verdediging. De wedstrijd kantelt volledig als een woordenwisseling tussen Duncan en een Kadoelenspeler dreigt te escaleren. Duncan is zo verstandig om zich te laten wisselen, Lode gaat op één been in de spits lopen. Prompt krijgt hij een schietkans, de volley wordt hoog overgeschoten. Niet veel later capituleert Gerben dan toch, 3-0. De 4-0 is slechts van waarde voor de statistiek. Een geflatteerde nederlaag als gevolg van collectief ondermaats presteren.

De cijfertjes:
Man of the Match: 1. Gerben, 2. Harry
Terugspeelbal van de week: Hans
Opmerking van de week: "Lichaam óver de bal, Lode" (Gerben)
Blessure/comeback van de week: Lode
Supporter van de week: Robin van der Zee

Klassementen
Speler van het jaar

1. Harry - 4
2. Gerben, Ruud - 3
4. Ruben - 1

Topscorers
1. Harry - 2
2. Jason - 1

Later deze week de nieuwe stand. Inmiddels zijn er nog 12 ploegen over (Sloterpark is na JOS/Watergraafsmeer 2 ook uit de ranglijst verdwenen).

De omhaal

Vorig seizoen wisten Ruben (doelpunt van het jaar) en Harry te scoren via een omhaal. Peter Crouch van Liverpool deed dat tegen Galatasaray nog eens dunnetjes over.

26 september 2006

Cruijff en Van Basten

Om ons na de nederlaag van afgelopen zaterdag (Kadoelen uit, 0-4) een beetje op te vrolijken ...

3,5 minuut genieten van "Vaderlandsch Grootste Voetballers"

20 september 2006

sc ASV Arsenal Vet 1 - Real Sranang 3-2 gestaakt (3-1)

En zo beginnen we aan alweer ons 22e seizoen samen, na ooit door Enno te zijn samengebracht in 1985/86. Geen vriendschappelijke wedstrijden en ook geen KNVB-Beker deelname (foutje bij de bond), dus de competitie-opening is ook echt de eerste wedstrijd. En door het samenvoegen van de 2 Eerste Klasses hebben we zowaar 13 ploegen in de afdeling en niet de minste. Oude bekenden (zoals SDW, Kon.HFC, ZSGO/WMS), vaste tegenstanders (zoals Overbos, JOS/W, HBC, SCW, Kadoelen) en nieuw bloed (Bijlmer, Sloterpark, Real Sranang, TOB).

Vooraf: de nieuwe tenues (merk Ennedue, via Smit-Cruyff), weer mogelijk gemaakt door Hans Weerwag van Natalis. Door de clubkleurwisseling zijn we afgeweken van het traditionele oranje. Maar natuurlijk doen we wel iets anders: geen verticale strepen, maar slechts 1 horizontale rood-wit-blauwe baan over het verder witte shirt. Zoek er niet naar in de winkel, want ze zijn speciaal voor ons ontworpen en geproduceerd in Italië.

Laat Real Sranang nu ook in het wit spelen, in plaats van het groen-wit gestreept ... Bijna waren we dus toch genoodzaakt om terug te vallen op het reserve/oranje tenue, maar er was gelukkig genoeg onderscheid.

Op het spelersfront was het positief om de hoge trainingsopkomst te zien gedurende de augustusmaand, ook als Ajax op TV was. Henk was even terug (genieten), maar haakte helaas weer geblesseerd af. Ook Ron is geblesseerd, Marcel heeft een familiedag (komt wel heel toevallig uit gezien de tegenstander van vandaag), Marco zal er vaker niet dan wel zijn in de weekeinden. Steef haakt ook af en Neck fluit. Blijven er nog 15 over. Eric Volmer mocht starten, Hans kwam later, Rob en Luciano (beiden niet of nauwelijks getraind) begonnen als wissel. Verder een iets andere speelstijl: twee centrumspitsen (Harry en Joop), twee diepgaande middenvelders op de flanken (Ruben en Jeroen). Veel publiek bij onze seizoensopening: o.a. Enno, Jan, Timo & Mats Majoor, Frederique en Martijn van Hus, Carla, Jari en Pa Scheffer, Assink jr & Van der Noot jr.

We beginnen goed, na de fotosessie. De eerste kans is voor Eric Volmer als hij de bal van de achterlijk teruggelegd krijgt van Jeroen. Het schot gaat naast. Dat lijkt even later ook te gebeuren met een vrije trap van Jason. De bal hobbelt langs alles en iedereen en eindigt ... in het doel, 1-0. Daarmee verandert het wedstrijdbeeld, het wordt grimmiger. Peer moet het veld verlaten na een charge op zijn enkel, Jeroen en de sterk spelende Ruud zijn het slachtoffer van regelrechte aanslagen. Na nog een doodschop moet ook Jeroen het veld ruimen. Inmiddels staat het dan tot overmaat van ramp 1-1. Ruben laat zijn man vrij voorzetten, Duncan dekt lucht en er kan gemakkelijk worden gescoord. Het gaat gelijk op, we moeten even wennen aan de omzettingen die de blessures met zich meebrengen. Luciano en Raymond worden links- en rechtsback. Als Rob voorstopper gaat spelen, krijgen we weer het heft in handen. Dit uit zich in twee goals van Harry (onder het toeziend oog van 3 generaties Scheffer), beide keren op aangeven van de goedspelende Ruben. Real Sranang blinkt vooral uit in schoppen en zeiken (in en buiten het veld). Tussendoor neemt Gerben wraak na een opgelopen bloedneus met een karakteristieke overtreding. Lode maakt nog een afstandschot onschadelijk en met 3-1 voor en twee stevige blessures halen we de rust.

Hans is inmiddels ook gearriveerd en gaat op het middenveld spelen. Ruben gaat vanaf links spelen, Ruud wordt rechtshalf. En nee, het heeft er niets mee te maken, maar het loopt in de 2e helft voor geen meter. Joop en Harry worden nauwelijks in stelling gebracht, het middenveld wordt overlopen en achterin wordt er rommelig verdedigd. Bovendien wordt het er allemaal niet vriendelijker op tussen de lijnen. Real Sranang gooit er een schepje bovenop als zij de aansluitingstreffer produceren. In een 1 tegen 1 situatie kan Lode zijn belofte om alles klem te pakken niet waarmaken en de rebound wordt doeltreffend ingeschoten, 3-2. Na 70 minuten bestraft Neck een duel tussen Duncan en de Real Sranang spits niet met een strafschop, hetgeen hem op een scheldpartij komt te staan. De rode kaart en vervolgens het weigeren om het veld te verlaten zorgen er voor dat we de 90 minuten niet volmaken. Een valse start, helaas.

De cijfertjes;
Doelpunt van de week: Harry (2-1, kopbal)
Voorzet van de week: Ruben (zelfde laken een pak)
Schop van de week: Gerben
Botsing van de week: Joop met de keeper
Slachtoffer van de week: 1. Peer, 2. Jeroen
Supporter van de week: Duncan's gast
Man of the Match: 1. Ruud, 2. Harry, 3. Ruben
Opmerking van de week: (Hans) Waar heb je die knieband vandaan Joop? (Joop) Perry.
Plaag van de week: meneer met het rode shirt langs de zijlijn

Overige uitslagen
Grote overwinningen voor SDW (5-0 uit tegen Sloterpark), TOB (7-2 uit bij de Koninklijke) en HBC (thuis tegen onze volgende tegenstander Kadoelen).