Wedstrijd 1 27/8 (za)
En dat is één. Er zijn van die dagen dat je niet kunt verliezen. En vandaag was zo’n dag. Eigenlijk begon het gisteren al. Eerst verstuur je een paniekmailtje over ‘we hebben maar 10 man’, vervolgens melden achtereenvolgens Jason, Peter, Jeroen en Martijn zich.
Op zaterdag is er altijd wel iemand die te laat komt. Dit keer belt Duncan 10 minuten voor aanvang met de opmerking ‘ik zit vast in een lift’. Die had ik echt nog nooit eerder gehoord. De eerste wissel was weer bekend. Lode op doel, Neck en Rob als back, Ruben en Peer in het centrum van de verdediging, Luciano, Jason en Ron op het middenveld, Eric, Stefan (zoon van Rob) en Peter in de voorhoede.Twintig minuten goed voetbal leveren een 2-0 voorsprong op, 2x Stefan, duidelijk een kind van zijn moeder. Daarna slagen we er niet in de voorsprong uit te bouwen en gaat AGB geloven in een beter resultaat. Lode verkijkt zich voor de eerste keer op een afstandschot en het is 1-2. Dezelfde speler schiet nog maar eens op doel van flinke afstand, weer moet Lode het antwoord schuldig blijven. Echter, de scheidsrechter keurt de goal af, om onbegrijpelijke redenen. Een voorteken van onze dosis geluk deze middag.
In de rust arriveren Jeroen en Martijn. Deze laatste neemt de plek in van Peter, die een uitstekende comeback maakt. Het spelbeeld is eentonig: AGB valt aan, wij counteren. Op ongelooflijke wijze blijft de schade beperkt en scoort AGB niet meer. Lode maakt zijn fouten uit de eerste helft goed en haalt alles uit de doelmond (bewust en onbewust). Zelfs een strafschop is niet aan AGB besteed. De bal wordt ver naast geschoten (ze zoeken hem nu nog). Vlak voor tijd neemt Jeroen een vrije trap listig en kan Ruben de bevrijdende 1-3 aantekenen. De 90 minuten worden niet gehaald vanwege enige strubbelingen met Duncan als middelpunt.
Al met al weer een vermakelijke middag: mooi weer, geweldig veld, goed resultaat (2e plaats in de poule lijkt haalbaar), mooie momenten, inzet naar behoren van iedereen. Woensdag het vervolg, thuis tegen RKAV (hoofdklasser) om 19:00u.
Doelpunt van de week: Stefan 0-1
Comeback van de week: Peter, vlagger Adrie op een goede 2e plaats
Man of the match: 1. Jason 2. Duncan 3. Lode
‘Weet je het nu nog niet’-moment: Lode
Invaller van de week: Jeroen
Zelfbeheersing van de week; Ron (na natrap-actie AGB-er)
Plaag van de week: diverse AGB-ers
Poort van de week: Stefan
Topscorers
1. Stefan 2 uit 1
2. Ruben 1 uit 1
Speler van het Jaar
1. Jason 5
2. Duncan 3
3. Lode 1
Mooi toch, dat verschil tussen een eerste en een tweede helft. In de rust denk je, %$%#@, het zal toch niet weer gebeuren dat je na een gelijkspel uit thuis door Denen wordt uitgeschakeld. Maar dan is daar ineens weer die dekselse Babel die zo langzamerhand wel erg belangrijk wordt voor Ajax. Als Sneijder (de clichés kunnen weer uit de kast: getergd, zinnend op wraak, etc) niet nog 2 keer scoort is Babel het mannetje na de goal in Denemarken en vandaag de belangrijke gelijkmaker. Hopen op een leuke loting en we zien wel waar het schip strandt ...
Eind jaren ‘70, begin jaren ’80 haalde Ajax nog goede buitenlanders naar Amsterdam, vooral Denen. Denk aan Arnesen, Lerby, Olsen. Toen werd ook al geprobeerd Michael Laudrup te contracteren. Dat lukte niet, hij ging naar Italië (Lazio, later Juventus). Via Spanje (Barcelona en Real Madrid) en Japan belandde hij uiteindelijk toch in Amsterdam, in seizoen 1997/98. Veel te laat natuurlijk. Dat seizoen besloot hij zijn carriere wel in stijl door met Ajax de dubbel te winnen. Regelmatig zag je nog een glimp van de klasse: een ‘blinde’ steekpass. Voor je uit blijven kijken, weten waar je medespelers staan en vervolgens iedereen op het verkeerde been zetten door de bal te spelen zonder te hebben gekeken naar de plek waar de bal belandt.
