Tsja, zo vlak voor het einde van het jaar: wat inspiratie voor het vervolg van ons seizoen in de eerste helft van 2007. Een schitterende goal van Bosnië tegen Denemarken.
Toen en nu
- 1985/86: 1e officiele seizoen, (als Nedlloyd Vier)
- 1992/93: Kampioen res. 4e klasse (Vijfde)
- 1997/98: Nedlloyd Drie
- 1998/99: sc ASV Arsenal zat.2
- 1999/00: sc ASV Arsenal zat.1
- 2001/02 - nu: sc ASV Arsenal vet.1
Ajax Nieuws
29 december 2006
12 december 2006
06 december 2006
Pipi Langkous
Ik werd via voetbal.blog.nl gewezen op dit schitterende filmpje: Eintracht Frankfurt fans uit bij Bröndby, die het stadion letterlijk doen beven op de maat van de Pipi Langkous tune.
05 december 2006
28 november 2006
Nu gaan we punten pakken!
Eric Pestman, ook wel Peer genaamd, is officieel genezen verklaard. Met dank aan fysiotherapeute Cynthia Visser, die eerder al dit seizoen Lode Broekman begeleidde bij zijn revalidatie. Dit is een keerpunt, vanaf dit moment kijken we naar boven en naar het linkerrijtje.
sv Bijlmer - sc ASV Arsenal Veteranen 1 2-1 (0-1)

Sv Bijlmer begon sterk aan het seizoen, maar is wat teruggevallen. We starten weer in een kerstboom, met Harry als piek, Ruben & Marcel in een vrije rol erachter, Raymond/Jeroen/Ruud op het middenveld, Paul/Ron/Jason/Rob erachter, ondergetekende op doel, Jason als wissel/grens en .... Henk als scheids (sinds Neck kortstondig afscheid heeft genomen van activiteiten binnen de lijnen vanwege zijn rotte knie). We zijn gelijkwaardig aan onze hoger geplaatste tegenstander en komen niet eens onverdiend op voorsprong. Ruben laat alles en iedereen achter zich, schiet vanaf links in de korte hoek (niet onhoudbaar), doelman duikt over de bal en we staan 1-0 voor, 'thuis'. Daarna gooien we het op de counter, met achterin flink wat mensen achter de bal. Zo houden we stand tot de rust, weinig balbezit maar zonder eigenlijk echt in gevaar te komen.
Het laatste kwartier is zo waar nog voor ons. We hebben het middenveld in handen, overigens zonder echt gevaarlijk te worden. Harry is nog het dichtst bij een goal als er een inzet van hem van de lijn moet worden gehaald. We ruiken een gelijkspel, maar slagen er niet in de 2-2 te maken. Het zou ook niet terecht zijn geweest, maar goed, een onverdiend gelijkspel is ook wel eens lekker.

Doelpunt van de week: Ruben (1-0)
Man of the Match: 1. Jason, 2. Rob, 3. Jeroen
Blunder van de week: Lode
Toeschouwers van de week: Enno & Neck
Blessure van de week: Ruud
Speler van het jaar:
1. Ruben - 13
2. Harry - 10
3. Jeroen - 8 (+1)
4. Jason - 7 (+3)
5. Gerben - 5
6. Ruud, Ron, Laszlo - 3
9. Lode, Rob (+2) – 2
11. Marco -1
Topscorers:
1. Harry - 9
2. Ruben -5 (+1)
3. Jeroen - 3
4. Gerben, Marcel, Joop – 2
7. Jason - 1
Doelpunt van het jaar:
1. Harry 2-2 Kon.HFC uit
2. Jeroen 1-1 ZSGOWMS V1 uit
3. Marcel 4-4 SDW thuis
14 november 2006
Koninklijke HFC - sc ASV Arsenal Vet.1 5-3 (3-2)

Dan de gebruikelijke personeelsperikelen, iets waar we dit seizoen flink last van hebben. Na ons Olympisch Optreden (met een selectie 17 man) moesten we nu weer alle zeilen bijzetten om tot een elftal te komen, terwijl we toch een selectie van 22 man hebben. Hans, Joop, Gerben en Rob zijn (weer) geblesseerd, Marco zit in Drenthe, Ruud in Amstelveen, Eric in Katwijk, Jason en Laszlo haken allebei ziek af (enkele uren voor aanvang). Henk, Steef en Peer zijn langdurig uitgeschakeld. En zo hadden we er nog 10. Hierdoor kon Commando Paul van Heertum zijn comeback maken. Mooi, het applaus toen hij de kleedkamer binnenstapte. Paul is één van de oude garde die nog in de rode Campari-shirts heeft gespeeld (1985-1987, als Nedlloyd Vier, met Enno Majoor als grote inspirator). Mooie herinnering verder nog, een uitwedstrijd bij Zeeburgia begin jaren '90, waar hij, nadat hij een doodschop had uitgedeeld, de scheidsrechter dusdanig intimideerde dat de vrije trap buiten de zestien werd gegeven ("je geeft géén penalty, je geeft echt géén penalty").

Een nederlaag, niet onverwacht, maar achteraf had er meer ingezeten. Sowieso was dit één van onze beste wedstrijden, gezien gezien het aantal spelers wat (noodgedwongen) afwezig was.
De cijfertjes;
Doelpunt van de week: Harry (2-2, vanwege de voorbereiding)
Voorzet van de week: Ruben (zie 'Doelpunt van de week')
Blunder van de week: Lode
Toeschouwers van de week: Kids v.d. Zee
Comeback van de week: Paul
Speler van de week: 1. Ruben, 2. Harry, 3. Jeroen
Speler van het jaar:
1. Ruben - 13 (+3)
2. Harry - 10 (+2)
3. Jeroen - 7 (+1)
4. Gerben - 5
5. Jason - 4
6. Ruud, Ron, Laszlo - 3
9. Lode – 2
10. Marco -1

Topscorers
1. Harry - 9 (+3)
2. Ruben -4
3. Jeroen - 3
4. Gerben, Marcel, Joop – 2
7. Jason - 1
Doelpunt van het jaar:
1. Harry 2-2 Kon.HFC uit
2. Jeroen 1-1 ZSGOWMS V1 uit
3. Marcel 4-4 SDW thuis
De stand:

09 november 2006
sc ASV Arsenal Vet 1 - JOS/Watergraafsmeer 1-5 (0-1)

Op die dag betrad sc ASV Arsenal Veteranen 1 de historische plek, waar nu al bijna 80 jaar (sinds de Olympische Spelen van 1928) topsport wordt bedreven. Die dag was dat niet anders. Van ons team en onder onze trouwe supporters hebben velen talloze wedstrijden bezocht in het Stadion, al dan niet in het bezit van een geldig toegangsbewijs. Zo maar wat persoonlijke eerste herinneringen uit de losse pols:
1974/75 Fc Amsterdam – Hibernians Malta 5-0
1976/77 Ajax-Feijenoord 2-0, Fc Amsterdam-Ajax 2-3 (Ajax kampioen)
1977/78 Nederland-België 1-0 (eerste keer Cruijff ‘live’)
1979/80 Ajax-Strassbourg 4-0, Ajax-Nottingham Forest 1-0
1982/83 Ajax-Celtic 1-1 (late gelijkmaker van McCluskey en Ajax lag er uit in de eerste ronde, terwijl ik zeker wist dat ze de Europa Cup I weer gingen winnen met Cruijff…)
1983/84 Ajax-Feijenoord 8-2
Etc.
Organisatorisch klopte het bijna allemaal, op een kaduke boot (busje met chauffeur Nourdin was een prima alternatief) en iets te zachte ballen na. Zo’n honderd toeschouwers hadden de moeite genomen om naar deze 6 punten-wedstrijd te komen kijken, beide ploegen hadden vooraf slechts één keer gewonnen. We spelen al jaren tegen JOS/Watergraafsmeer en daar heeft nog nooit een 0-0 tussen gezeten, het zijn altijd zeer doelpuntrijke ontmoetingen, zowel voor de competitie (bijvoorbeeld een 5-5 gelijkspel thuis en een 6-0 uitoverwinning in seizoen 2003/04) of voor de beker (een 7-5 zege uit in seizoen 2002/03). Bovendien is de derde helft ook altijd zeer geslaagd. Een prima tegenstander dus voor ons vandaag.
Het was overigens niet de eerste keer dat we op de heilige grond mochten vertoeven. Op zaterdag 26 mei 2001 speelden we (overigens nog als Zaterdag 1) vriendschappelijk tegen Old Oak FC (Engeland), hetgeen uiteindelijk een 2-6 nederlaag opleverde (na een 1-1 ruststand, schitterende gelijkmaker van Arne Jobben).
Spelers die dag: Lode, Ron, André, Peer, Enno, Harry, Eric, Neck, Ruben, Hans, Gerben, Luciano, Arne, Marco. Die middag speelde André Assink zijn afscheidswedstrijd en werd hij vervangen door zijn zoon Barry jr. Ruim 5 jaar later zijn uit dat team 5 mensen niet aanwezig: Enno (gestopt), Arne (gestopt), André (gestopt), Luciano (andere verplichtingen), Peer (geblesseerd). Neck fluit, Adrie vlagt (toen ook al trouwens). De selectie is t.o.v. 5 jaar geleden aangevuld met Jason, Duncan, Joop, Laszlo, Jeroen, Rob, Raymond, Marcel en Ruud. Opvallend veel geblesseerden van de laatste weken waren wonderbaarlijk weer ‘genezen’ (Lode, Marco, Hans, Gerben, Duncan).

We beginnen in stijl. Henne (nog steeds ‘Chico Lama’ genaamd na zijn uitsluiting tegen Fortius eind jaren ’80 (3-2 nederlaag) wegens een Rijkaard-Völler incident, met 8 wedstrijden schorsing voor Enno Majoor als gevolg (omdat hij onder die naam op het wedstrijdformulier stond)) zingt vooraf acapella het Wilhelmus, uit volle borst ondersteund door de spelers.
Het eerste deel van de wedstrijd is voor ons, punt. Er wordt goed gespeeld, Ruben en Marcel zijn een plaag voor hun backs, Joop en Harry werken hard in de spits. Jeroen en Ruud zijn de baas op het middenveld en achterin hoeven we ons eigenlijk geen zorgen te maken. Toch slagen we er niet in om op voorsprong te komen zoals wel vaker in dit seizoen hapert de afwerking. Ruben komt heel dicht bij de openingstreffer, juicht al, maar ziet zijn doelpoging buiten het bereik van iedereen op de paal belanden. En ja, dan kun je er op wachten dat de goal wel aan de andere kant valt, want ook verdedigend zit het niet mee dit seizoen. Bij één van de eerste echte aanvallen van JOS/Watergraafsmeer weet Roy Alson zich simpel in vrije positie te manoeuvreren. Zijn (niet onhoudbare) schot verdwijnt via de handen van Lode tegen het nylon, 0-1 achter na een half uur. De eerste grote wisseltruc vindt plaats, Hans, Gerben, Duncan, Laszlo en Marco komen in de ploeg. Vooral de laatste twee genoemden spelen een prima wedstrijd. Goed keeperswerk staat tot de rust onze gelijkmaker in de weg.
Na rust is het beeld eenzijdig. Wij hebben (veel) meer balbezit, JOS/Watergraafsmeer is (veel) gevaarlijker. Waar wij niet verder komen dan afstandschoten, bouwt JOS/Watergraafsmeer de voorsprong simpel uit naar 0-3 via goed uitgespeelde counters, waar we als verdediging geen antwoord op hadden. Onze aanvalsdrift stokt steeds op een meter of 20 van het vijandelijke doel. Gelukkig kunnen we het talrijke publiek in ieder geval ook een keer voor ons laten juichen. In de 82e minuut neemt Ruud een corner vanaf rechts, Ruben wurmt zich tussen enkele verdedigers door en ziet zijn harde werken beloond met een kopgoal, 1-3. Zijn plannetje om zijn aanstaand vaderschap te tonen door juichend met een speen door het Stadion te rennen, mislukt helaas jammerlijk. Heel even krijgen we een prikkel en een sprankje hoop op een beter resultaat, maar dit wordt snel de grond ingeboord. Een voorzet (?) van de rechtsbuiten dwarrelt van ver over Lode heen de verre hoek in en de marge is weer 3. Voor de talrijke toeschouwers een schitterende goal. Dat er uiteindelijk vlak voor tijd nóg een goal wordt gescoord door JOS/Watergraafsmeer was slechts interessant voor de statistieken en maakt de 1-5 einduitslag ietwat geflatteerd.
Na afloop is er een dubbel gevoel, waarbij de slechte teamprestatie even het humeur bepaalt, maar al snel wordt hier overheen gestapt en is de gedachte aan het mooie evenement belangrijker. Het is geweldig om een jongensdroom werkelijkheid te zien worden, omringd door jongens die je al kent uit de periode dat je die droom had, met daarbij langs de lijn een bonte verzameling van talrijke toeschouwers die allemaal iets met dit team hebben.
Het verslag geschreven door JOS is hier te vinden. Foto's zijn hier te vinden.
De cijfertjes;Doelpunt van de week: Ronald van de Woude (JOS/Watergraafsmeer 1-4)
Voorzet van de week: Ruud (bij de 1-3 op Ruben)
Mislukt juichen van de week: Ruben
Toeschouwers van de week: Tsja, maak daar maar eens een goede keuze uit …
Goed om (weer) te zien, o.a.: Jesper, Appie, Henne, Moeder van Eric, Moeder van Lode, Moeder van Jeroen, Moeder van Marco (dank voor de foto’s), zus van Naomi, Hans Spigt, Willy en iedereen uit heden en verleden die er was maar hier nu niet genoemd wordt.

Stukke wasmachine van de week: Harry
Look-a-like van de week: de Robbie Williams van JOS/Watergraafsmeer
Opmerking van de week: Ma Broekman: “Zo Lode, dat was niet zo best hé jongen!?”
Speler van de week: 1. Laszlo, 2. Ruben, 3. Marco
Speler van het jaar:
1. Ruben -10
2. Harry - 8
3. Jeroen - 6
4. Gerben - 5
5. Jason - 4
6. Ruud, Ron, Laszlo - 3
9. Lode – 2
10. Marco -1
Topscorers
1. Harry - 6
2. Ruben -4
3. Jeroen - 3
4. Gerben, Marcel, Joop – 2
7. Jason - 1
Doelpunt van het jaar:
1. Jeroen 1-1 ZSGOWMS V1 uit
2. Marcel 4-4 SDW thuis
3. Harry 3-5 ZSGOWMS V3 uit

31 oktober 2006
ZSGOWMS Vet.3 - sc ASV Arsenal Vet.1 3-5 (0-2)

Er waren vooraf al diverse berichten over onze tegenstander verspreid, een team wat grotendeels bestaat uit portiers/uitsmijters, enkele freefighters en ex-profvoetballers. En meestal kunnen we juist met dat soort teams goed overweg. Vooralsnog stonden ze bij aanvang maar met 9 man. Enig uitstel werd afgesproken, maar rond kwart voor 3 trapten we toch af met twee man meer. Beide ploegen starten met 0 punten aan deze wedstrijd. Bij ons maakten Lode en Duncan hun opwachting weer na afwezigheid door blessures (beiden eigenlijk een week te vroeg). Zij werden in de achterhoede bijgestaan door de weer super fanatieke Neck, Ron als voorstopper en vaste invaller Laszlo op rechts. Luciano links op het middenveld, Jeroen en Marcel centraal, Marco op links. Voorin Harry en Joop.
Jason moest werken, Ruud was op pad met het gezin, Hans was geblesseerd (achillespees), Ruben was afwezig vanwege motorrijles (die vervolgens niet doorging), Rob was te laat en begon als wissel, Gerben pakte de vlag op. Verder o.a. nog langs de kant: Peer & Henk.
Het duurt best lang voordat het verschil in aantal spelers wordt uitgedrukt in een voorsprong. We zijn wel beter, maar scoren niet totdat de bal bij een aanval, na enkele combinaties, voor de linkervoet van Jeroen belandt. Hij benut deze kans, zijn derde goal in 5 wedstrijden terwijl hij meestal juist anderen laat scoren, 0-1. De voorsprong wordt verdubbeld als de weer hard werkende Joop alleen voor de keeper wordt gezet (geen buitenspel) en de doelman kansloos is op zijn inzet, 0-2. Dan verschijnen de ontbrekende spelers van ZSGOWMS en wordt ook in de wedstrijd het evenwicht hersteld. Lode moet tot 3x handelend optreden (afstandschoten en vrije trappen) en houdt zijn doel schoon. Ron speelt vandaag sterk als voorstopper, Neck is fysiek en verbaal ook zeer aanwezig. Beide partijen scoren niet meer, 0-2 voor bij rust. Marco is dan al (weer) geblesseerd uitgevallen en vervangen door Rob.
Ja, we weten dat een voorsprong bij rust geen garantie biedt voor een goede uitslag. Dit seizoen delven we steeds het onderspit in de tweede helft, zoals blijkt uit onderstaand overzicht.
Tegenstander | 1e helft | 2e helft |
Real Sranang | 3-1 | 0-1 |
Kadoelen | 0-2 | 0-2 |
ZSGOWMS | 1-1 | 1-4 |
TOB | 2-2 | 1-3 |
SDW | 3-0 | 2-6 |
Voordeel van deze slechte reeks, met het debakel tegen SDW nog vers in het geheugen, is dat we in ieder geval weten dat we ook in de 2e helft aan de bak zullen moeten. Hoe anders zou het toch weer lopen ... ZSGOWMS begint sterk en we staan flink onder druk. De 1-2 is op zich logisch, maar wel weer erg schlemielig. Een corner wordt naar de 2e paal gekopt, Luciano kan slechts half wegwerken en de rebound wordt hard tegen de touwen gejaagd. Het wordt nog erger, als een buitenspelsituatie niet wordt afgefloten (tsja, uitwedstrijd ...), Lode vervolgens wordt omspeeld en Duncan dan zijn interceptie van de breedtepass naar de spits in het lege doel ziet verdwijnen, 2-2. De gifbeker is nog niet leeg, ook de 3-2 komt op de borden.

De cijfertjes:
Doelpunt van de week: Harry 3-5
Voorzet van de week: Luciano (bij de 1-2)
Toeschouwer van de week: Henk Schouten (duimen voor zijn comeback)
Man of the match: 1. Ron, 2. Harry, 3. Lode
Deuntje van de week: Oh Johnny, zing een liedje voor mij alleen
80% fit van de week; Duncan
Speler van het jaar:
1. Ruben, Harry - 8
3. Jeroen - 6
4. Gerben - 5
5. Jason - 4
6. Ruud, Ron - 3
8. Lode - 2
Topscorers
1. Harry - 6
2. Ruben, Jeroen - 3
4. Gerben, Marcel, Joop – 2
7. Jason - 1
Doelpunt van het jaar:
1. Jeroen 1-1 ZSGOWMS V1 uit
2. Marcel 4-4 SDW thuis
3. Harry 3-5 ZSGOWMS V3 uit
De stand (nu iets rooskleuriger):

30 oktober 2006
26 oktober 2006
25 oktober 2006
sc ASV Arsenal Vet 1 - asc SDW 5-6 (3-0)
- 1987/88 - we beginnen enthousiast aan het seizoen en gaan al vrij vroeg op bezoek bij medekoploper Pancratius. 0-1 voor door een pingel van Hans. Na rust, wind tegen, komen we de middenlijn niet meer over. Kwartier voor tijd verandert Neck een schot van richting, 5 minuten voor tijd kopt Ron een voorzet achter Lode, 2-1 nederlaag.
- St.Louis uit, begin jaren '90. Neck scoort 3x, 2x in eigen goal en 1x vanaf de middenlijn, 2-2 eindstand.
- Iets dichterbij: 2001/02, kwartfinale KNVB-beker, uit tegen hoofdklasser KSJB. Zeldzaam partijdige scheidsrechter (bijvoorbeeld affluiten voor rust terwijl de bal nog onderweg naar het KSJB-doel is), maar hij kan niet voorkomen dat we goed mee blijven doen. Tot ver in de tweede helft staan we op 1-1 inclusief enkele ons onthouden strafschoppen, pas in het laatste kwartier wordt het verschil gemaakt en loopt de score op naar 4-2.
- Nog een bekerwedstrijd: het debuut van Joop, uit tegen (toen nog) hoofdklasser SCW. Joop houdt de 0, zelf scoren we ook niet, strafschoppen zijn het vervolg. Wij missen er 2 zij 1, exit Bekertoernooi, terwijl er meer inzat.
In de rust is de stemming in de kleedkamer euforisch (en toch ook nog wel terecht eerlijk gezegd, want we voetballen gewoon goed). Er wordt wel geroepen: "Let op, we zijn er nog niet", maar eerlijk gezegd wordt dat niet echt serieus opgepakt.
Vrijwel meteen na deze domper staat het weer gelijk. De SDW keeper kan een hoge voorzet niet klemmen, Marcel mengt zich in het strijdgewoel, bemachtigt de bal maar staat met zijn rug naar het doel toe ... Een sluwe hakbal en het is 4-4. Bij deze stand besluit Raymond zijn mening over het wisselbeleid van Lode duidelijk te maken en hem te vellen met een gericht schot. Na een korte adempauze wordt de wedstrijd weer hervat. Toch mogen we niet lang blijven genieten van de gelijke stand, SDW scoort wederom en het staat 4-5. Acht minuten voor tijd rukt Ruben op vanaf links door het strafschopgebied van SDW, haalt de achterlijn en bereikt Jeroen, die de keeper kansloos laat in de verre hoek. 5-5, een kopie van hun pas-de-deux tegen ZSGOWMS uit.
Na afloop is de sfeer in de kleerkamer bedrukt (wat een contrast met de situatie in de rust). Ongeloof overheerst, en ja, leg dit maar eens uit aan Martijn die in de rust wegging ...
De cijfertjes;
Doelpunt van de week: 4-4 Marcel
Voorzet van de week: 5-5 Ruben op Jeroen
Toeschouwers van de week: Arne en André
Blessure van de week: 1. Lode, 2. Gerben
Speler van de week: 1. Jeroen 2. Ruben, 3. Jason
Speler van het jaar:
1. Ruben - 8
2. Harry - 7
3. Jeroen - 6
5. Gerben - 5
6. Jason - 4
7. Ruud - 3
Topscorers
1. Ruben, Harry - 3
3. Jeroen, Gerben – 2
5. Jason, Joop, Marcel - 1
Doelpunt van het jaar
1. Jeroen 1-1 ZSGOWMS uit
2. Marcel 4-4 SDW thuis
3. Gerben 3-3 TOB thuis
Stand:

4 november in het Olympisch Stadion!!!

Verzamelen: gewoon bij ASV Arsenal, kom op tijd. Per boot worden we naar het Olympiscch Stadion gebracht en na afloop weer via de dezelfde weg terug. Omkleden en 'horeca' speelt zich dus gewoon op ons eigen Nedlloyd Valley af.
Zorg voor flink wat supporters!
De 0-4 van zondag jl.
23 oktober 2006
De zondag na de zaterdag maakte veel goed

(citaat)
Trainer Erwin Koeman zag Feyenoord nog nooit slecht spelen als zondag tegen Ajax. "We hebben voetballes gehad. We zijn op alle fronten compleet overklast'', constateerde hij na de nederlaag. "We mogen echt blij zijn met die uitslag. We hadden met veel meer moeten verliezen.''
19 oktober 2006
Keepers zijn anders ...
En ja, we zijn inderdaad 'anders'...
sc ASV Arsenal Vet 1 - rksv TOB 3-5 (2-2)

Sinds het begin van het seizoen beschikken we over een selectie van 21 man, die ook nog eens allemaal lid zijn. Klinkt als erg veel als er slechts 11 man opgesteld mogen worden (of 12 als we Erik Volmer met zijn status aparte mee kunnen laten spelen). Toch moesten we tegen Rooms Katholieke Sport Vereniging Trouw Ons Beginsel weer eens vissen in de poel met uitzendkrachten, aangezien de lijst met geblesseerden steeds langer wordt. Peer (ingescheurde enkelband), Henk (zweepslag in kuit), Lode (bijna zweepslag in kuit), Steef (kniebanden verrekt) en Duncan (gebroken teen) kregen gezelschap van Ruud (bovenbeenspierblessure). Marco (Drenthe), Jeroen (Sauerland) en Erik (Quick Boys) hadden andere verplichtingen. Laszlo (via Joop) en Jaap (via Ron) maakten de selectie voor vandaag vol en debuteren beiden in een officiële wedstrijd. Laszlo speelde al eens eerder mee tijdens het toernooi bij Sloterdijk.




Toch delven we het onderspit. Slordigheden in de verdediging zijn ons tot twee keer toe fataal. Harry verricht nog enkele knappe reddingen, soms al in verslagen positie. Jason schiet nog een keer op de paal, maar in de stand van 3-5 komt geen verandering meer.

Doelpunt van de week: 3-3 Gerben
Voorzet van de week: 2-2 Laszlo op Ruben
Toeschouwer van de week: Vriendin van Duncan
Plaag van de week: TOB-spits Erik
Opmerking van de week:”Kom dan gewoon eens recht op mij aflopen” (Gerben in gesprek met De Plaag, na weer een schermutseling)
Speler van de week: 1. Ruben 2. Jason, 3, Gerben 4. Harry

1. Harry - 7
2. Ruben - 6
3. Gerben, 5
4.Ruud, Jeroen, Jason - 3
Topscorers
1. Harry, Ruben - 2
3. Jason, Joop, Jeroen, Gerben – 1
Doelpunt van het jaar
1. Jeroen 1-1 ZSGOWMS uit
2. Gerben 3-3 TOB thuis
3. Ruben 2-2 TOB thuis
Stand

18 oktober 2006
16 oktober 2006
Ajax Goal van de week (14-10-06)
13 oktober 2006
Kan de beste (?) overkomen...
ZSGO/WMS - sc ASV Arsenal Vet 1 5-2 (1-1)

Gerben start op goal (na zijn goede 2e helft tegen Kadoelen uit), Harry zakt per wedstrijd een linie en wordt laatste man, Ron voorstopper. Neck en Rob als backs. Ruben, Jeroen, Ruud en Luciano op het middenveld, Joop en Marcel voorin. Lode vlagt op 1 been. ZSGOWMS is de betere ploeg, vooral vanwege hun middenveld met enkele ex-1e elftal spelers. De 1-0 achterstand na een kwartier is terecht, maar niet onoverkomelijk. We komen beter in de wedstrijd, mede door de komst van Hans en dit wordt beloond. Een aanval uit het boekje. Neck speelt Jeroen aan, die stuurt Ruben op pad om vervolgens na een knappe actie de bal op een presenteerblaadje terug te krijgen. Jeroen benut de kans koeltjes en het is 1-1. En dan kantelt de wedstrijd en zijn wij de betere ploeg,met meer balbezit en enkele schietkansen. Geen goals meer, ruststand 1-1.
We beginnen de 2e helft met het gevoel dat we punten kunnen gaan pakken. Dit wordt echter de grond in geboord, als de verder goed fluitende scheidsrechter een overduidelijke buitenspelgoal (3 man!) goedkeurt, tot grote woede van vooral Lode (commentaar na afloop: "Ik kan niet tegen onrecht"). Kort daarop volgt een goal waar niets op af te dingen valt, 3-1. We geven niet op. Als Joop in een onmogelijke situatie op knappe wijze zijn eerste goal van het seizoen laat aanteken (3-2) is alles weer open. We hebben genoeg kansen op de gelijkmaker, maar de ZSGOWMS doelman staat steeds in de weg. We vallen aan, ZSGOWMS countert.
Weer een nederlaag, nog altijd nul punten. Maar wel eentje met positieve kanttekeningen. Het is weer geflatteerd, we waren gelijkwaardig (en beter in sommige delen van de wedstrijd), we hebben veel kansen gehad (dan maakt een ervaren doelman het verschil en missen we wat geluk), we hebben geknokt voor en niet gescholden op elkaar. We wisten dat het een moeilijk seizoen zou worden door de samenvoeging van de toppers uit de 1e Klasse A en B, voeg daar dan nog eens de blessuregolf aan toe. Iedereen die straks uit de ziekenboeg terugkeert, voegt iets toe aan het team. Punten gaan geheid komen, ik twijfel niet aan een omslag, vroeg of laat.
De cijfertjes;
Doelpunt van de week: 1-1 Jeroen (vanwege de opbouw)
Voorzet van de week: 1-1 Ruben
Doorzetter van de week: Joop, bij de 3-2.
Toeschouwers van de week: Carla & Esther (ik kan niet kiezen)
Blessure van de week: Duncan
Speler van de week: 1. Jeroen, 2. Harry, 3. Ruben
Stand

Speler van het jaar:
2. Gerben, Ruud, Jeroen - 3
4. Ruben - 2
Topscorers
1. Harry - 2
2. Jason, Joop, Jeroen - 1
06 oktober 2006
Altijd schieten van afstand...
In de recente wedstrijd Liverpool-Newcastle deed Xabi Alonso het nog even vanaf een meter of 10 achter de middenlijn!
05 oktober 2006
Aandacht voor ons team op de KNVB-website
04 oktober 2006
01 oktober 2006
sv Kadoelen - sc ASV Arsenal Veteranen 1 4-0 (2-0)

En dat zou blijken. Vorig seizoen hielden we elkaar mooi in evenwicht: winst in de KNVB-beker voorronde, verlies (thuis) en winst (uit) in de competitie en op hun eigen toernooi verloren wij (niet alleen van hun, we scoorden die dag niet eens 1x in 3 wedstrijden).
Vandaag starten we zonder Peer (nog altijd geblesseerd na de schoppartij tegen Real Sranang), Ruud, Jason, Steef, Marco, Henk en Luciano. Ron en Neck spelen voor het eerst mee, Duncan is wat later. Gerben start als laatste man met Ron, Neck en Raymond om zich heen, Ruben en Marcel zijn opkomende middenvelders, Jeroen en Hans spelen centraal, Joop en Harry vormen de voorhoede. Bij Kadoelen moet Leo met gemengde gevoelens de wedstrijd vanaf de zijlijn bekijken. Barry Assink vlagt aan onze kant.
Al vroeg in de wedstrijd komt Joop oog in oog met de Kadoelen-doelman, zijn schot met links wordt geblokt. Dichterbij een goal zouden we de komende 88 minuten niet komen ... We zijn gelijkwaardig, alleen Kadoelen is koelbloediger in de afronding. Na slordig uitverdedigen volgt balverlies op het middenveld en wordt er slim gebruik gemaakt van het feit dat Lode te ver voor zijn goal staat, 1-0. De 2-0 komt op het scorebord als een vrije trap langs iedereen zeilt behalve een Kadoelenspeler bij de 2e paal. Hierna wordt het allemaal wat grimmiger. Beide ploegen krijgen nog kansen, maar de doelmannen geven geen krimp. Zonder verdere kleurscheuren wordt de rust bereikt.
Lode moet zich geblesseerd (kuitspier) laten vervangen, Gerben neemt zijn plek in, Duncan wordt laatste man. Harry wisselt van plek met Marcel, in de hoop dat we voorin een spaarzame kans kunnen benutten. Na rust is het spelbeeld heel overzichtelijk: wij vallen aan, Kadoelen countert. Wij hebben meer balbezit, Kadoelen is gevaarlijker. Gerben keept echter minstens zo goed als Lode en houdt zijn doel schoon, ondanks een rommelige verdediging. Op het middenveld hebben Jeroen en Hans het moeilijk, voorin slagen we er ook niet in een bres te slaan in de verdediging. De wedstrijd kantelt volledig als een woordenwisseling tussen Duncan en een Kadoelenspeler dreigt te escaleren. Duncan is zo verstandig om zich te laten wisselen, Lode gaat op één been in de spits lopen. Prompt krijgt hij een schietkans, de volley wordt hoog overgeschoten. Niet veel later capituleert Gerben dan toch, 3-0. De 4-0 is slechts van waarde voor de statistiek. Een geflatteerde nederlaag als gevolg van collectief ondermaats presteren.
De cijfertjes:
Man of the Match: 1. Gerben, 2. Harry
Terugspeelbal van de week: Hans
Opmerking van de week: "Lichaam óver de bal, Lode" (Gerben)
Blessure/comeback van de week: Lode
Supporter van de week: Robin van der Zee
Klassementen
Speler van het jaar

1. Harry - 4
2. Gerben, Ruud - 3
4. Ruben - 1
Topscorers
1. Harry - 2
2. Jason - 1
Later deze week de nieuwe stand. Inmiddels zijn er nog 12 ploegen over (Sloterpark is na JOS/Watergraafsmeer 2 ook uit de ranglijst verdwenen).
De omhaal
26 september 2006
Cruijff en Van Basten
3,5 minuut genieten van "Vaderlandsch Grootste Voetballers"
20 september 2006
sc ASV Arsenal Vet 1 - Real Sranang 3-2 gestaakt (3-1)

Laat Real Sranang nu ook in het wit spelen, in plaats van het groen-wit gestreept ... Bijna waren we dus toch genoodzaakt om terug te vallen op het reserve/oranje tenue, maar er was gelukkig genoeg onderscheid.
Op het spelersfront was het positief om de hoge trainingsopkomst te zien gedurende de augustusmaand, ook als Ajax op TV was. Henk was even terug (genieten), maar haakte helaas weer geblesseerd af. Ook Ron is geblesseerd, Marcel heeft een familiedag (komt wel heel toevallig uit gezien de tegenstander van vandaag), Marco zal er vaker niet dan wel zijn in de weekeinden. Steef haakt ook af en Neck fluit. Blijven er nog 15 over. Eric Volmer mocht starten, Hans kwam later, Rob en Luciano (beiden niet of nauwelijks getraind) begonnen als wissel. Verder een iets andere speelstijl: twee centrumspitsen (Harry en Joop), twee diepgaande middenvelders op de flanken (Ruben en Jeroen). Veel publiek bij onze seizoensopening: o.a. Enno, Jan, Timo & Mats Majoor, Frederique en Martijn van Hus, Carla, Jari en Pa Scheffer, Assink jr & Van der Noot jr.

We beginnen goed, na de fotosessie. De eerste kans is voor Eric Volmer als hij de bal van de achterlijk teruggelegd krijgt van Jeroen. Het schot gaat naast. Dat lijkt even later ook te gebeuren met een vrije trap van Jason. De bal hobbelt langs alles en iedereen en eindigt ... in het doel, 1-0. Daarmee verandert het wedstrijdbeeld, het wordt grimmiger. Peer moet het veld verlaten na een charge op zijn enkel, Jeroen en de sterk spelende Ruud zijn het slachtoffer van regelrechte aanslagen. Na nog een doodschop moet ook Jeroen het veld ruimen. Inmiddels staat het dan tot overmaat van ramp 1-1. Ruben laat zijn man vrij voorzetten, Duncan dekt lucht en er kan gemakkelijk worden gescoord. Het gaat gelijk op, we moeten even wennen aan de omzettingen die de blessures met zich meebrengen. Luciano en Raymond worden links- en rechtsback. Als Rob voorstopper gaat spelen, krijgen we weer het heft in handen. Dit uit zich in twee goals van Harry (onder het toeziend oog van 3 generaties Scheffer), beide keren op aangeven van de goedspelende Ruben. Real Sranang blinkt vooral uit in schoppen en zeiken (in en buiten het veld). Tussendoor neemt Gerben wraak na een opgelopen bloedneus met een karakteristieke overtreding. Lode maakt nog een afstandschot onschadelijk en met 3-1 voor en twee stevige blessures halen we de rust.
Hans is inmiddels ook gearriveerd en gaat op het middenveld spelen. Ruben gaat vanaf links spelen, Ruud wordt rechtshalf. En nee, het heeft er niets mee te maken, maar het loopt in de 2e helft voor geen meter. Joop en Harry worden nauwelijks in stelling gebracht, het middenveld wordt overlopen en achterin wordt er rommelig verdedigd. Bovendien wordt het er allemaal niet vriendelijker op tussen de lijnen. Real Sranang gooit er een schepje bovenop als zij de aansluitingstreffer produceren. In een 1 tegen 1 situatie kan Lode zijn belofte om alles klem te pakken niet waarmaken en de rebound wordt doeltreffend ingeschoten, 3-2. Na 70 minuten bestraft Neck een duel tussen Duncan en de Real Sranang spits niet met een strafschop, hetgeen hem op een scheldpartij komt te staan. De rode kaart en vervolgens het weigeren om het veld te verlaten zorgen er voor dat we de 90 minuten niet volmaken. Een valse start, helaas.
De cijfertjes;

Doelpunt van de week: Harry (2-1, kopbal)
Voorzet van de week: Ruben (zelfde laken een pak)
Schop van de week: Gerben
Botsing van de week: Joop met de keeper
Slachtoffer van de week: 1. Peer, 2. Jeroen
Supporter van de week: Duncan's gast
Man of the Match: 1. Ruud, 2. Harry, 3. Ruben
Opmerking van de week: (Hans) Waar heb je die knieband vandaan Joop? (Joop) Perry.
Plaag van de week: meneer met het rode shirt langs de zijlijn
Overige uitslagen
Grote overwinningen voor SDW (5-0 uit tegen Sloterpark), TOB (7-2 uit bij de Koninklijke) en HBC (thuis tegen onze volgende tegenstander Kadoelen).