Terugblik & vooruitblik

Afgelopen zaterdag 1 wedstrijd in onze afdeling. HBC-JOS/Watergraafsmeer. Rust 2-0, eindstand ... 2-3. Lees hier het verslag van de wedstrijd op de HBC website. Dat levert deze stand op, met JOS/Watergraafsmeer samen met Sporting Maroc op de eerste plaats, ieder met 2 verliespunten meer dan wij.

Wij spelen de komende weken twee keer thuis op ons eigen Nedlloyd Valley, te beginnen tegen de zwager van onze Hans v.d. Berg: Leo Logmans en zijn Kadoelen Veteranen, (hun website vind je hier). Na een goede start zijn ze iets afgezakt naar de vierde plaats. In de bekervoorronde stonden we dit seizoen al eens tegen elkaar, een 7-4 uitslag in een turbulente thuiswedstrijd.
Leo speelde eind jaren '80 als zeer betrouwbare laatste man in wat toen nog Nedlloyd Vier was, gekleed in rode shirts met Campari als sponsor. Mooi om tegen hem te spelen en na afloop een biertje (och) met hem te kunnen drinken.

Over Eric

We kennen elkaar allemaal ruim 25 jaar. Samen opgegroeid, merendeels in Amsterdam-Zuid.Na je tienerjaren ga je het huis uit, verhuis je naar een andere buurt of stad, leer je andere mensen kennen enzovoorts. Voor je het weet ben je alle contacten van vroeger kwijt. En dat wilden we niet. Dus hebben we in 1985 een voetbalteam opgericht, waardoor we elkaar in ieder geval elke zaterdag bleven zien. Nog altijd is dit team samen, nog altijd met wisselend succes aan inmiddels de veteranencompetitie deelnemend. Had ik al verteld dat we herfstkampioen zijn?

Eric Volmer is zo’n jongen die al jaren onderdeel uitmaakt van het team. Ook hij groeide op in de Stadionbuurt. Kon goed voetballen, was een veelscorende spits. Strafschoppen nam hij altijd vlekkeloos. Eric heeft de ziekte van Huntington. Gaat sinds kort 2 dagen per week met veel plezier naar een gespecialiseerde dagovang in Katwijk. Maar op zaterdagmiddag maakt dat niet uit. Voor hem niet en voor ons niet. Hij staat in het veld, is 1 van de 11 en doet net als alle anderen zijn best.

Natuurlijk weet je dat je van hem minder mag verwachten. Maar eerlijk gezegd draai je je verwachtingen om. Elke bal die via hem wel goed belandt, ervaar je als een overwinning en geeft een soort van trots gevoel. Iedereen accepteert zijn beperkingen, ook de tegenstander. Eric zelf geniet volop. Is vaak uren van tevoren al op het afgesproken tijdstip aanwezig, verdiept zich in de opstelling en de tegenstander en analyseert na afloop volop de gebeurtenissen van die middag. Omdat hij toch altijd al zo vroeg aanwezig is, fluit hij ook regelmatig wedstrijden van de jeugd, daarbij geholpen door de begeleiders van het betreffende team. Zie de foto. Trots op de F6.

Nu weet je wat er aan de hand is. Het is schrijnend om te zien hoe de situatie verslechterd. Een jongen van jouw eigen leeftijd, die je al jaren kent, met zo’n ander toekomstperspectief. De ene periode gaat het sneller dan de andere. Een aantal jaren geleden was het nog veel moeilijker. Toen merkte je wel dat hij veranderde en soms ‘raar’ gedrag vertoonde, alsof hij net iets teveel had gedronken. Toen wisten we nog niet exact wat er aan de hand was, ook omdat hij zelf er niet over praatte. Hij kon dingen van ‘vroeger’ wel plaatsen én gebeurtenissen uit het directe verleden. Maar was alles wat daartussenin zat, dat was een grijs gebied. Beetje bij beetje kwam de waarheid aan het licht, hetgeen soms tot emotionele taferelen leidde, ook door zijn veranderende thuissituatie. Maar het moet gezegd worden, Eric is en blijft de vrolijkheid zelve, ondanks alle problemen die de ziekte direct en indirect heeft verzorgd.

Er zijn weinig dingen zeker in het leven. Eén ding staat vast: zolang het medisch verantwoord is en hij rechtop kan staan, speelt Eric bij ons in het team. Omdat het nu eenmaal zo hoort. Ziekte van Huntington of niet.

Nieuwe stand

Uitslagen:
Kadoelen-JOS/Watergraafsmeer 2-3
Sporting Martinus-Overbos 2-1
TOG-Sporting Maroc 1-7
HBC-DWV 7-1

Stand:
1. Sporting Maroc 5-10
2. Sc ASV Arsenal 4-9
3. Kadoelen 5-9 (+10)
4. HBC 5-9 (+9)
5. DWV 6-9
6. JOS/Watergraafsmeer 4-7
7. SCW 4-6
8. Sporting Martinus 5-6
9. Overbos 5-5
10.TOG 5-0

Herfstkampioenen!

Het blijft een mooi plaatje ... 1e plaats in de competitie in de herft, dus .... herfstkampioen!

Geniet ervan, twee weken geen wedstrijden hebben invloed op onze klassering. Laat de concurrentie elkaar de komende weken maar wat punten afsnoepen.

sc ASV Arsenal Vet 1 - SCW 4-2 (3-2)

Na de nederlaag tegen HBC, zijn we de koppositie en de ongeslagen status kwijt. We delen nu de 2^e plaats met de tegenstander van vandaag, SCW. Niet alleen de 2^e plaats staat op het spel. De winnaar van vandaag maakt goede kans om weer gelijk in punten met koploper Kadoelen te komen, aangezien zij uit bij Sporting Maroc spelen en daar wint niemand.

Joop en Duncan zitten in Brazilië, Henk, Marco en Harry nog steeds geblesseerd. Positief is dat Jeroen weer in de selectie is opgenomen na een blessure en dat Ruud weer meetraint. Hopelijk kan hij snel ook weer op zaterdag zijn speelminuten meepakken. Rob van der Noot kon zich ook losrukken uit de greep van zijn Brabantse schone. Er gaan zelfs geruchten dat Enno weer komt trainen.

De supporterschare is vandaag weer groter geworden, het wordt steeds drukker langs de lijn. Zij zien echter dat SCW het beste van het spel heeft. Meer balbezit en kleine kansen. Voorhoedespelers Klaas en ‘Kezman’ stichten het meeste gevaar. De voorsprong voor SCW is dan ook terecht, hoe knullig we die dan ook weggeven. Peer, Lode en Raymond krijgen de bal niet weggewerkt, Kezman maakt dankbaar gebruik van dit cadeautje, 0-1. Tsja, blijkbaar hebben we dat nodig want we nemen het heft in handen en gaan op weg naar de gelijkmaker. Die valt snel en het is nog een mooie goal ook. Marcel zet voor vanaf rechts, Ruben scoort bij de 2^e paal koppend zijn wekelijkse goal, 1-1. En niet veel later staan we 2-1 voor. Peer gaat mee met een corner en hij weet van dichtbij het net te doen bollen. Het regent nu kansen over en weer, zowel 2-2 als 3-1 behoort tot de mogelijkheden. Het wordt 3-1, als een voorzet van Marcel verkeerd wordt beoordeeld door de hele verdediging van SCW. Ruben wandelt de bal koeltjes het doel in, goed gecoached door Hans. Voor rust scoort SCW nog wel de aansluitingstreffer, op een karakteristieke manier. Een voorzet waait over alles en iedereen heen en gaat via de paal over de doellijn, 3-2. Het komt zelden voor dat we ‘normale’ tegengoals krijgen …

Na rust geven we weinig meer weg. De achterhoede staat als een huis, eerst onder leiding van Gerben en later neemt Hans de laatste man plek over. Iedereen knokt voor elkaar. Rob van der Noot valt sterk in, Luciano en Steef houden Klaas in bedwang op links, Peer en Ron bijten zich vast in hun tegenstander. Er komt geen schot op goal meer door SCW, op wat corners na hoeven we niets te vrezen. Op het middenveld spelen Jeroen, Jason, Raymond en wederom Peter een solide pot. Eric Volmer kan ook weer wat speelminuten meepakken. En de spitsen van vandaag doen waarvoor ze zijn aangenomen, koelbloedig scoren dan wel voorzetten geven. Ruben maakt na een knappe actie aan alle onzekerheid een eind, met een bekeken schuiver is de doelman wederom kansloos, 4-2. Enige smet op dit succes is de nieuwe blessure van Jeroen, die vlak voor tijd uitvalt met een hamstringblessure. Je hebt een speler zoals hij nodig voor het evenwicht op het middenveld, Hans en Jason komen anders een aanspeelpunt tekort. Voor Jeroen en andere (licht-) geblesseerden is de verplichte rust tot 29 oktober geen slechte optie.

Het aansluitende visfestijn, georganiseerd door Star, is helemaal top geregeld. En als de uitslag van Sporting Maroc-Kadoelen (3-2) binnenkomt, staan we weer bovenaan. Zal nu van korte duur zijn, omdat we 2 weken niet spelen. Het blijft een mooie competitie, waarin een hoop ploegen van elkaar kunnen winnen. De eerste 8 ploegen (!) zijn aan elkaar gewaagd. Kadoelen wordt lastig, DWV verliezen we de laatste jaren altijd van, Sporting Maroc hebben we alleen thuis een kans, SCW uit wordt een zware dobber, HBC heeft ons al verslagen en tegen zowel Overbos en JOS/Watergraafsmeer pakken we soms wel, soms geen punten. Sporting Martinus staat 9^e, maar daar hebben we het een half uur lastig mee gehad, totdat Neck ingreep. Kortom, er komen interessante weken aan!

De cijfertjes:
Doelpunt van de week: Ruben (1-1)
Voorzet van de week: Marcel (1-1 op Ruben)
Rentree van de week: Rob
Plaag van de week: geen
Psycho van de week: Lode
Spelers van de week: 1. Ruben, 2. Hans, 3. Peer, 4. Steef 5. Marcel 1
Kluts van de week: Raymond (bij de 0-1)

De overige uitslagen:
DWV-Sporting Martinus 6-2
Overbos-TOG 9-4

Nieuwe officieuze stand:
1. sc ASV Arsenal 4-9
2. Kadoelen 4-9
3. DWV 5-9
4. Sporting Maroc 4-7
5. SCW 4-6
6. HBC 4-6
7. Overbos 4-5
8. JOS/Watergraafsmeer 3-4
9. Sporting Martinus 4-3
10.TOG 4-0

Topscorers:
1. Joop 9
2. Ruben 6 (+3)
3. Hans 3
4. Jason & Marcel 2
6. Raymond & Peer (+1) 1

Speler van het Jaar:
1. Hans 15 (+4)
2. Duncan 11
3. Jason 9
4. Peer 10 (+3)
5. Jeroen 6
6. Joop & Ruben (+5) 5
8. Gerben & Lode 4
10. Peter, Neck & Steef (+2) 2
13. Luciano, Marcel (+1) & Martijn 1

Doelpunt van het Jaar:
1. Ruben (3-4 RKAV thuis)
2. Jason (1-4 TOG uit)
3. Joop (8-2 Sporting Martinus thuis)

HBC - sc ASV Arsenal Vet 1 3-2 (1-2)

HBC uit, altijd een lastige pot. Ik kan me meerdere nederlagen herinneren en slechts 1 afgetekende overwinning in de afgelopen seizoenen. Ons team krijgt langzaam zijn vaste bezetting weer terug, vandaag keerden Gerben, Luciano en Ron terug in de selectie. Afwezig zijn nu nog de geblesseerden Jeroen, Marco, Harry en Henk. Daarnaast is Ruud helaas nog altijd afwezig en Rob, alleen de laatste om hele andere redenen J.

We beginnen de wedstrijd als trotse koploper. Er zijn kansen over en weer, geen van beide partijen steekt er duidelijk bovenuit. HBC heeft wat meer balbezit, wij zijn wat gevaarlijker. Marcel raakt het houtwerk tot 2x toe en ziet even later een directe vrije trap achter de doellijn gekeerd worden. De grensrechter vlagt eerlijk, de scheidsrechter overruled hem echter om onbegrijpelijke redenen. De man floot een prima wedstrijd, dit was echter een blunder. We komen na zo’n half uur spelen toch met 0-1 voor, als Joop de bal onderschept en de keeper kansloos laat. Hier mogen we niet lang van genieten. Een kopduel wordt achterin verloren en een HBC-er krijgt de bal panklaar recht voor het doel. Via Lode en de paal staat de gelijkmaker op het scorebord, 1-1. HBC neemt het initiatief, maar tegen de verhouding in komen we toch op voorsprong. Hans zet met een prachtige lange bal Ruben alleen voor de keeper en deze rondt dit buitenkansje bekwaam af, 1-2. Zo wordt de rust bereikt.

Na rust blijkt de (tegen-) wind te zijn aangewakkerd, waardoor we het een stuk lastiger gaan krijgen. Immers, we mogen ook van HBC verwachten dat ze er nog een schepje bovenop gaan doen. Dit blijkt zo te zijn. We staan flink onder druk en kunnen alleen gevaar stichten via counters. Toch hebben we daarmee de beste kansen. Joop komt een teennagel te kort om de 1-3 op het bord te brengen, Marcel komt in kansrijke positie maar de doelman keert zijn inzet. Aan de andere kant houdt Lode het doel schoon met enkele goede reddingen op afstandschoten. Toch komt er wederom een gelijke stand op de borden. Weer een voorzet vanaf links die iedereen en alles ‘over de hele’ passeert behalve een koppende HBC-er. Lode wordt in de korte hoek gepasseerd, 2-2.

Nu nemen we het heft weer in handen en kantelt de wedstrijd. We hebben enkele 100% kansen. Joop, Hans & Marcel komen alleen voor de keeper, maar die weet iedereen het scoren te belemmeren. En ja, dan kun je er op wachten dat de goal aan de andere kant valt. Zo’n 5 minuten voor tijd wordt iedereen bij ons achterin verrast door een diepe bal, die tussen Lode en Duncan in valt en waar de HBC-spits wel raad mee weet, 3-2. De resterende tijd is te kort om een terecht gelijkspel te behalen. We waren niet beter, maar hadden wel de beste kansen. Als je die niet benut en achterin niet altijd even scherp bent, dan is een nederlaag het gevolg. Volgende week tegen SCW met wie we nu de 2^e plaats delen.

De cijfertjes:
Doelpunt van de week: Joop (0-1)
Voorzet van de week: Hans (0-2 op Ruben)
Rentree van de week: Luciano
Plaag van de week: Gerben (vanwege trainen of beter gezegd, niet trainen)
Psycho’s van de week: 1. Neck, 2. Lode
Overtredingen van de week: 1. Hans, 2. Ron (toevallig allebei hetzelfde slachtoffer)
Spelers van de week: 1. Hans, 2. Gerben, 3. Lode, 4. Neck 5. Luciano 1

De andere uitslagen:
Kadoelen-Overbos 6-2 (als enige nog ongeslagen)
TOG-DWV 1-6 (was te verwachten)
JOS/W’meer – Sporting Maroc 2-3 (verrassend)

Officieuze stand:
1. Kadoelen 3-9
2. Sc ASV Arsenal 3-6
3. SCW 3-6
4. HBC 4-6
5. DWV 4-6
6. JOS/W’meer 3-4
7. Sporting Maroc 3-4
8, Sporting Martinus 3-3
9. Overbos 3-2
10.TOG 3-0

Topscorers:
Competitie
1. Joop 9 (+1)
2. Hans & Ruben (+1) 3
4. Jason & Marcel 2
6. Raymond 1

Speler van het Jaar:
1. Duncan & Hans (+5) 11
3. Jason 9
4. Peer 7
5. Jeroen 6
6.. Joop 5
7. Gerben (+4) & Lode (+3) 4
9. Peter & Neck (+2) 2
11. Luciano (+1) & Martijn 1

Doelpunt van het Jaar:
1. Ruben (3-4 RKAV thuis)
2. Jason (1-4 TOG uit)
3. Joop (8-2 Sporting Martinus thuis)